"อื้อ~" เนมาร์ที่เพิ่งผล็อยหลับไปเกือบสองชั่วโมงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงละเมอเจือไอความร้อนของคนในอ้อมกอด เขาปรือตาก้มลงมองก๋วยเตี๋ยวที่นอนส่ายหน้าพลางพึมพำเบาๆอยู่บนอกแกร่ง มือหนาเอื้อมไปเปิดสวิตช์โคมไฟบนโต๊ะข้างหัวเตียง แล้วใช้หลังมืออังหน้าผากมนวัดอุณหภูมิดูว่ามีไข้หรือเปล่า ทันทีที่แตะลงไปไอความร้อนผ่าวก็ดันขึ้นจนเขาสะดุ้ง
"เธอตื่น" ชายหนุ่มตบแก้มนวลที่ซุกอยู่บนหน้าอกแกร่งเปลือยเปล่าเบาๆ
"อื้อ~" คนโดนปลุกครางในลำคออย่างหงุดหงิดเมื่อถูกรบกวน ก๋วยเตี๋ยวขยับใบหน้าแดงก่ำเพราะพิษไข้ซุกเข้าหาซอกคอหนาหลบแสงไฟสลัวจากโคมไฟ พร้อมกระชับกอดแน่นกว่าเดิม ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลำคอแกร่งทำให้เขาต้องเบือนหน้าไปอีกฝั่ง
"ก๋วยเตี๋ยวลุกก่อน ฉันจะไปหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้" ตัวเธอร้อนระอุราวกับถูกเปลวไฟแผดเผาถ้าปล่อยไว้อาจจะช็อกได้ ซึ่งเขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอะไรไปแน่ เขาไม่โทษที่ตัว
