"อึก! เฮือก" ก๋วยเตี๋ยวกัดฟันข่มความเจ็บปวด พลางสะดุ้งเล็กน้อยในระหว่างที่มายกำลังนั่งทายาให้บริเวณแก้มและมุมปากอยู่ตรงโซฟาหน้าห้องนอนภายในคอนโดหรูของเนมาร์อย่างเบามือ หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ
มายหยุดชะงักทันทีเมื่อสายตาเหลือบเห็นเด็กสาวกำขอบโซฟาแน่น พร้อมกับดวงตากลมโตมีน้ำตารื้นเอ่อออกมาคลอเบ้า ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง "เจ็บเหรอ? นี่พี่ทาเบามือสุดๆแล้วนะ" เธอรู้สึกสงสารก๋วยเตี๋ยวมากที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทั้งๆที่หล่อนก็นิสัยดีนอบน้อมไม่เคยทำร้ายใคร
"น่าจะเจ็บแหละน้ำตาคลอขนาดนี้ ตัวเองเป็นคนมือหนักอะ มาเดี๋ยวเค้าทาให้น้องเอง" เป็นต่อที่พูดแทรกขึ้นขัดจังหวะขณะที่ก๋วยเตี๋ยวกำลังจะพยักหน้าแทนคำตอบให้มาย
"ทาเป็นเหรอ? ทามั่วซั่วไม่ได้นะเดี๋ยวช้ำกว่าเดิม" ใบหน้าสะสวยออกแนวฝรั่งเอี้ยวกลับไปมองแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ
"ไม่เป็นอะ" ทันทีที่ต่อพูดจบประโยคมายก็ถอนหายใจออ
