‘กลัว นารากลัว’ เด็กสาวพร่ำบอกโดยที่ธารน้ำตาไหลอาบแก้ม เนื้อตัวสั่นเทิ้ม สองมือเล็กปิดหูเอาไว้เพราะเสียงกราดยิงดังก้องไปทั่วโกดัง หัวใจดวงน้อยเต้นแรง เธอกลัวจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา เอาแต่ก้มหน้าร้องไห้โฮ
“เบา ๆ สินารา เดี๋ยวพวกมันก็หาพวกเราเจอหรอก” โนอาร์ เคนโซ่เอ่ยออกมา เขาปิดปากน้องสาวที่ตอนนี้กำลังตั้งสติไม่ได้ เธอยังเด็กนักกับการที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเลวร้ายอย่างนี้
นาราเพิ่งอายุเพียง 9 ขวบ ส่วนโนอาร์อายุ 17 ปี เขาตามบิดาออกมาทำงานอยู่บ่อย ๆ ได้คลุกคลีกับอาวุธและบอดีการ์ดที่ต้องฝึกอย่างหนัก โนอาร์เองก็เข้าร่วมการฝึกต่อสู้และยิงปืนตั้งแต่อายุ 14 ปีเต็ม แม้เขาจะไม่เคยได้เผชิญหน้ากับการถูกไล่ล่าเพื่อเอาชีวิตอย่างนี้ แต่เขาก็พอจะรับมือกับสถานการณ์นี้ได้
“นารากลัว ฮือ” นาราร้องไห้เสียงดังตามประสาเด็ก
โนอาร์ดึงนารามากอดปลอบ เขามีปืนแค่ 1 กระบอกที่ติดตัวมา งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของ ไซม่อน เคนโซ่ บิดาของเขาเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว แต่กลับต้องถูกไล่ฆ่าในตอนที่กำลังเดินทางกลับบ้านอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้มีแค่ปืนสั้นที่พกติดตัวตลอดเวลา ลูกน้องก็ไม่ได้ตามมาเยอะ มีคนมาคุ้มกันแค่ 4 คนเท่านั้น
หนทางรอดแทบไม่มี เพราะอีกฝั่งมีจำนวนหลายสิบคน
โนอาร์โผล่ศีรษะขึ้นมาแล้วมองชายฉกรรจ์ที่อยู่บนชั้นสองของโกดัง พวกนั้นกำลังเดินหาพวกเขาอยู่ ชายหนุ่มเล็งปืนไปที่ชายคนหนึ่งแล้วเหนี่ยวไกทันที
“โชคดีที่ปืนเก็บเสียง” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมา เขาสังหารไปได้หนึ่งคน แต่ก็ยังเหลือพวกมันอีกเยอะ
“ผมจะออกไปตามเก็บ” ลูกน้องคนสนิทของไซม่อนเอ่ยขึ้นมา เขาวิ่งโดยที่ย่อตัวไปเรื่อย ๆ แล้วออกไปจัดการคนร้ายทีละคน
ปัง ลูกน้องของไซม่อนล้มลงแล้วเสียชีวิตทันที แต่ความกล้าของเขาก็ทำให้กลุ่มคนร้ายเข้าใจผิดคิดว่าพวกเขาวิ่งมาอีกทาง ทำให้กลุ่มคนร้ายหันไปค้นหาที่อีกด้านของโกดังแทน
“ตอนนี้พวกมันไปกันอีกทางแล้ว เราย้ายที่ซ่อนกันก่อนดีไหมครับ” ลูกน้องเอ่ยขึ้นมา
“ดี” ไซม่อนตอบเสียงเข้ม เขาพาภรรยาและลูก ๆ ย้ายที่ซ่อนโดยที่ออกจากโกดังมา ด้านหลังเป็นป่า น่าจะพรางตัวได้ง่าย
“เบา ๆ ไว้นะลูก” จิตตราเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเพื่อให้ลูกสาวของเธอพยายามเงียบเสียงเอาไว้
นาราพยักหน้าให้แม่ มีแค่เสียงสะอื้นที่ดังออกมาอยู่เรื่อย ๆ พวกเขาเดินตามกันออกมาโดยที่มีบอดีการ์ดคุ้มกันอยู่ 3 คน โนอาร์คอยหันมองข้างหลังเพื่อให้มั่นใจว่าพวกมันยังไม่ได้ตามออกมา
“แอบตรงนี้ก่อนครับ” บอดีการ์ดเอ่ยขึ้นมา มีพุ่มไม้ใหญ่ที่บังตัวพวกเขาเอาไว้ได้ ตรงนี้ออกห่างจากโกดังมาพอสมควร
หัวใจของนาราเริ่มชื้นขึ้น เพราะไม่มีเสียงปืนดังขึ้นมาให้ได้ยิน เด็กสาวหยุดร้องไห้ เธอพยายามควบคุมสติเอาไว้ไม่ให้เตลิดและกอดแขนพี่ชายเอาไว้แน่น
โนอาร์หันมามองหน้าน้องสาวด้วยแววตาทอประกายความเป็นห่วง เขาโอบนาราเอาไว้ สองพี่น้องอายุห่างกันหลายปี โนอาร์เป็นพี่ชายที่ดี คอยดูแลน้องอยู่ตลอด บางครั้งก็ตามใจเสียจนพ่อแม่ต้องห้ามปรามเพราะกลัวว่านาราจะเอาแต่ใจ
“คนของเราโดนสกัดไว้ครับ” บอดีการ์ดคุยโทรศัพท์แล้วรายงานให้นายของตนฟัง
“มันวางแผนมาอย่างดี” แววตาของไซม่อนวาวโรจน์ เขาโกรธจัดจนอยากจะลุกออกไปแล้วกราดยิงให้สิ้นซาก แต่เขาพาครอบครัวมาฉลองวันเกิด ไม่ได้เตรียมอาวุธมาครบมือขนาดนั้น
มาเฟียอย่างไซม่อนควรจะต้องระแวดระวังอยู่ตลอดเวลา แต่เขากลับชะล่าใจจนเกินไปเพราะฝั่งคนร้ายหายไปหลายปี สืบหาก็ไม่เจอตัว จนวันนี้พวกมันกลับมาจัดการเขาได้
“ถ้าพ่อไม่อยู่ โนอาร์ต้องไม่ประมาทแบบพ่อนะ” ไซม่อนเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เขาไม่รู้ว่าวันนี้จะมีชีวิตรอดกลับออกไปได้หรือไม่
“พ่อต้องอยู่สิครับ” โนอาร์หน้าซีดลงเพราะบิดาพูดสั่งเสีย คืนนี้ครอบครัวของเขาต้องได้กลับบ้านครบทุกคน จะต้องไม่มีใครเป็นอะไร
ไซม่อนไม่ได้ตอบลูกชาย เพราะตอนนี้เขายังมองไม่เห็นทางรอด คนร้ายมีเยอะมากเกินกว่าจะรับมือ หากบอดีการ์ดของเขามาไม่ทัน เขาต้องโดนเอาชีวิตไปอย่างแน่นอน
จิตตราน้ำตาไหลไม่หยุดเพราะเธอก็คิดเหมือนสามี เธอกลัวว่าลูก ๆ จะโดนเอาชีวิตไปด้วยซ้ำ พวกมันไม่น่าปล่อยให้รอดไปง่าย ๆ
ปัง !
นาราสะดุ้งแล้วเอามือปิดหู เสียงปืนดังอยู่ไม่ไกล ดังหลายนัดจนเงียบลง สีหน้าของไซม่อนเครียดหนักกว่าเดิม เพราะพวกมันใกล้เข้ามาทุกทีและเสียงปืนที่ดังก็น่าจะเกิดจากการต่อสู้กับบอดีการ์ดของเขาที่ไปแอบอีกที่เพื่อล่อเอาไว้
ชายวัยกลางคนเป็นกังวลมาก กลัวว่าลูก ๆ จะต้องตายไปด้วย เสียงฝีเท้าดังเข้ามา โนอาร์ลุกแล้วยิงใส่พวกมันทีละคน ไซม่อนก็ลุกขึ้นมายิงด้วย ทำให้พวกมันที่เดินมาทางนี้ล้มตายลง
“พวกมันยังมีอีกเยอะมาก ยังไงเดี๋ยวมันก็มาอีก โนอาร์รีบพานาราหนีไปก่อน”
“ไปด้วยกันครับพ่อ” โนอาร์ดึงแขนไซม่อน ทว่าพ่อของเขาไม่ยอมตามไปด้วย
“พ่อจะอยู่ตรงนี้ พ่อมีปืนอีกกระบอก เอาไว้สู้ได้” เขาแค่ต้องการปะทะเพื่อป้องกันลูก ๆ ไว้ ไม่ให้ต้องมีใครเป็นอะไร
“ไม่ค่ะ นาราไม่ไป” นารากอดพ่อไว้แน่นเพราะกลัวว่าพ่อจะไม่ยอมให้เธออยู่ตรงนี้
“ไปเถอะลูก ไปกับพี่โนอาร์ พ่อจะยิงสกัดพวกมันอยู่ตรงนี้”
“มันมากันแล้ว” จิตตราเอ่ยขึ้นมาเพราะเห็นพวกคนร้ายพากันมาทางนี้
“รีบไปลูก” ไซม่อนผลักนาราจนกระเด็น โนอาร์ต้องจำใจดึงน้องให้หนีไปด้วยกัน
โนอาร์วิ่งไปแอบอยู่อีกที่ซึ่งไม่ห่างกันมาก เพราะพวกมันเข้าใกล้เกินไป หากเขาไม่แอบ พวกมันต้องเห็นแน่นอน
นารามองพ่อแม่อยู่ตลอดเวลา กระทั่งเธอเห็นว่าบิดาและมารดาลุกขึ้นยิงใส่พวกคนร้าย พวกมันตามกันมาเยอะจนกลายเป็นการระดมยิงเข้ามา
ปัง ! โนอาร์รีบเอามือปิดปากนาราไม่ให้กรีดร้องออกมา นาราหลั่งน้ำตาออกมาอาบใบหน้า โนอาร์ก็น้ำตาไหล สองพี่น้องมองร่างของมารดาที่ล้มลง
ไซม่อนหันไปมองภรรยา เขายิงเข้าใส่อีกฝั่งอย่างบ้าคลั่งจนกระสุนที่มีติดตัวมาหมดลง แล้วในตอนนั้น เขาก็ถูกยิงเข้าที่อก
ปัง ! มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลล้มลงไปนอนอยู่ข้างภรรยาของตนเอง
“กรี๊ดดด” หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มกรีดร้องออกมาจนสุดเสียง เธอหายใจถี่กระชั้นจนหอบ
โนอาร์ได้ยินเสียงของนาราก็รีบเข้ามาที่ห้องนอน น้องสาวของเขานั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่บนเตียง ร่างเล็กสั่นเทิ้ม เขารีบโอบกอดแล้วลูบศีรษะอย่างเบามือ
“ฝันร้ายเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถาม
“นาราฝันถึงคืนนั้น พ่อแม่โดนยิง ฮึก” นาราสะอื้น สถานการณ์อันเลวร้ายติดตาเธอมาตั้งแต่วันนั้นจนถึงตอนนี้ ผ่านมา 12 ปีแล้ว มีบางคืนที่เธอยังฝันถึงอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยเท่าช่วงแรก ๆ
โนอาร์พูดไม่ออกเพราะเขาก็ฝังใจกับเรื่องคืนนั้นเหมือนกัน คืนนั้นเขาและน้องสาวรอดมาได้เพราะบอดีการ์ดที่ตามมาทีหลังสู้กับพวกมันสำเร็จ หากบอดีการ์ดของเขาไม่โดนสกัดระหว่างทาง พ่อแม่ของเขาก็คงไม่ตาย หลังจากนั้นโนอาร์ก็ขึ้นรับตำแหน่งพร้อมกับจัดการแก้แค้นอย่างสาสม
“นอนพักนะนารา” นาราร้องไห้เป็นชั่วโมงจนตอนนี้หยุดร้องแล้ว เขาเลยประคองน้องให้นอนลง
“พี่โนอาร์อย่าเพิ่งไปไหนนะ อยู่จนกว่านาราจะหลับ”
“อืม พี่จะอยู่ตรงนี้แหละ” โนอาร์รักน้องสาวมาก แม้จะรู้ว่าลูกค้าที่สั่งซื้ออาวุธกำลังเล่นแง่อยู่ แต่เขาก็ยังไม่ออกไปจัดการ นั่งอยู่ข้าง ๆ นาราจนเธอเข้าสู่ห้วงนิทรา แล้วเขาก็ออกไปจัดการลูกค้าที่กล้ามาเล่นแง่ ไม่ยอมจ่ายตามที่ตกลงกันไว้ทันที