“ฉันบอกแกหลายครั้งแล้วนะ อย่าทำรอยบนตัวฉัน” แขไขพูดขึ้นสีหน้าของเธอบอกชัดว่าไม่สบอารมณ์มากนักเมื่อเห็นรอยแดงเป็นจ้ำที่ต้นคอมองไล่มาถึงเนินอกของเธอ
“อะไรนักหนาวะ มึงจะไปเอากับใครอีกกูถึงทำรอยไม่ได้” ต้อมเดินเข้ามาใกล้บีบปลายคางของแขไขจนใบหน้าสวยแสดงความเจ็บปวดออกมา “กูอนุญาตให้มึงเอากับไอ้พ่อเลี้ยงได้ แต่กับคนอื่นอย่างให้กูรู้กูเอามึงตาย” ชายหนุ่มสะบัดมือออก ก่อนหยิบกางเกงขึ้นมาสวมโดยไม่สนใจแขไขแม้แต่น้อย
“ทีแกยังไปเอากับใครก็ได้เลย ทำไมฉันจะทำไม่ได้” แขไขแย้งขึ้น เธอกระชับผ้าขนหนูที่พันเอาไว้รอบอกแน่น
“อย่างให้กูต้องลงไม้ลงมือกับมึง กูเตือนแล้ว มึงอย่าลืมว่าอนาคตของมึงมันขึ้นอยู่ที่กู” ต้อมหันหน้ามาหาแขไขอีกครั้ง
“แกก็ดีแต่เอาเรื่องนี้มาข่มขู่ฉัน มันจะได้อะไร แทนที่จะช่วยฉันให้ได้ขึ้นเป็นนายหญิงของพ่อเลี้ยงมันจะมีประโยชน์กว่าไหม”
“หึ” ต้อมหัวเราะในลำคอ เขาพออ่านความคิดของแขไขออกว่าตอน
