Dudakları zehir olsa içerdim bu saatten sonra. Elleri diken olsa tutardım. Ben ateş olsa yanardım onunla. Ama ateş bendim. O ise benim ateşimde yanmaktan kurtulamayacak bir anka kuşuydu. Her defasında yanarak ölecek sonra yine küllerinden doğacaktı. Ta ki tükenene kadar… Ve her yeniden doğuş küllerin izini taşıyacaktı.
Yatağa kadar gelmeyi başarmıştık. Henüz soyunmadık ama kumaş parçaları engel değil birbirimizi hissetmemize. Elleri zevkten bir asit gibi yakıyor dokunduğu her yeri. Ben onunla bir olmak ve birbirimize mühürlenmek istiyorum. Gömleğini çıkartıp atıyorum üzerinden. Tenine dokunmak, teninde iz bırakmak istiyorudum. Başına uzanıyor bir elim. O üzerimde uzanıp beni öpmek dışında hamle yapmıyordu henüz. Bütün imalarına, bütün talep kârlığına rağmen kendini hazırlamamıştı.
“İst
