Nare:
Fırat ardımda yatıyordu. Çıplak bedeninin sıcaklığını hissediyordum. Yorgundum aslında ama bir yandan da karmaşadan uyuyamıyordum. Bir yanım çok mutluydu, heyecanlıydı; diğer yanım mağlup mutsuz ve gergindi. Kendi bedenimde iki kişi gibiydim. Ve bu cendereden nasıl kurtulacağım hiç bilmiyorum.
Şimdi de uyuyamıyordum işte. Yatakta döndüm ve yüzünü izlemeye başladım. Huzurluydu. Benim aksime o kendinden emindi. İç dünyam tam bir kaltak olduğu için ben hala medcezirler yaşıyordum. Tekrar sırt üstü döndüm ve kolumu başımın üzerine koyup tavanı izledim. Ömer’i düşünmek istemiyorum şu an. Fırat yanımda çıplak yatarken onu düşünecek kadar düşmemeliyim. Ama düşünmeden boş boş tavana da bakamıyorum. Kalkıyorum ve çıplaklığıma aldırmadan mutfağa gidiyorum. Kendime bir cin doldurup içiyorum
