On beş gün nasıl geçti bilmiyorum. Fırat deli gibi çalışsa da her fırsatta buluşuyorduk. Günseli arada bana geliyordu ve kız kıza takılıyorduk. Yetmezmiş gibi Betül’ün istemesi olacaktı ve onunla uğraşıyordum bir yandan. Benim sanki organizasyon şirketim varmış gibi her şeyi bana soruyordu. Hayatımda hiç istenmedim ben nereden bilebilirim ki kurulacak standın krem mi kahve mi olması gerektiğini? Yetmezmiş gibi annem arıyor ve diğer aile üyelerim bana mobbing yapıyordu. Annemi affetmek kolay değildi. İhanet hiç beklemediğim yerden gelmişti. Ve acısı geçmiyordu.
Hayatımdaki en güzel şey Irmak’tı bu ara. Medipol hastanesinde çalışıyordu ve ayda birkaç kere toplantıya gitmek dışında evden çalışıyordu. Tabi ben de onunla evde kalıyordum. Irmak benim gibi Webmaster. Üniversiteden arkadaşım.
