Pazar günü aile kahvaltısı için buluştuğumuzda annemlere Ömer’in kız kardeşlerinin konusunu açtım.
“Kararını verdin,” demek diye atladı hemen teyzem.
“Neye karar verecekti ki?” diye soran İclal’di.
“Verdim teyze. Ben ne yaparsam yapayım hayat kendi planlarını yapıyor zaten. Akışına bırakacağım.”
“Ya neden bahsediyorsunuz anlatır mısın artık?”
“Erkek arkadaşımın senin gibi iki tane ergen kardeşi var. Ondan bahsediyoruz canım.”
Masadakiler bir süre bana kolaylıklar diledi. Sabır duaları beni daha da gerdi.
“Ailesiyle mi tanıştın?” diyerek muhabbete yeni bir bakış açısı kattı teyzem. Baya heyecanlanmıştı ona ne oluyorsa? Bu arada oğlu Bilal ve ailesi bu hafta yoktu. Tatile gitmişlerdi.
“Ailesi zaten iki kız kardeşten ibaret. Babaları geçmişte annesinden ayrılmış, annesi de hasta.
