เดือนกว่าแล้วที่คนหน้ามึนเอาแต่มาวอแว โชคดีที่นายหัวไม่ได้ปรับปรุงแค่เพิงของเธอเท่านั้น เขาติดแอร์เพิ่มในสำนักงานและซ่อมแซมเพิงต่างๆ ให้อยู่ในสภาพดี โดยให้เหตุผลว่าอากาศร้อน และเพื่อเป็นการป้องกันพายุฉะนั้นคนงานเลยไม่ได้สงสัยอะไรมากนัก กับการทีเพิงเล็กๆ ของเธอได้ติดแอร์
เจ้าแฉะมาเป็นแขกประจำเพราะเขาเอามาฝากไว้ นิตย์รดีรู้ว่ามันเป็นข้ออ้าง แต่พักหลังๆ บางวันเขาก็ไม่อยู่หลาครั้งก็หายไปสองถึงสามวัน คิดว่าคงไปทำงานกับนายหัว ด้วยความที่กลัวจะถูกสงสัย ก็เลยไม่ได้ถามข้อมูลของเขากับคนอื่นๆ
ช่วงนี้มีพายุหลงฤดู ฝนตกหนักทุกวันดีที่ว่าตอนนี้เพิงแข็งแรง ปิดทึบอย่างแน่นหนา ต่างจากช่วงแรกๆ เป็นแค่เพิงไม้ธรรมดาไม่มีหน้าต่างด้วยซ้ำ เวลาฝนตกมันจะสาดเข้ามา
“ฝนตกช่วงเย็นอีกแล้วนะ แบบนี้จะกลับยังไงล่ะ” พูดกับเจ้าแฉะเพราะในนี้มีแค่เธอกับแมวเท่านั้น อีกสองชั่วโมงก็ถึงเวลาเลิกงาน แต่ดูจากสภาพอากาศแล้ว ไม่มีทีท
