สามวันถัดไปนายหัวศิธากับมารดามาที่บ้านของนิตย์รดี เพื่อมาขอขมาและพูดคุยในเรื่องของวันหมั้นอย่างเป็นทางการ คุณนายแหววแกว่ามันเป็นเรื่องผิดผี เลยต้องมาขอขมาทางฝ่ายหญิงอย่างเป็นเรื่องเป็นราว และอยากมาดูด้วยว่าลูกสะใภ้หน้าตาเป็นอย่างไร
ครอบครัวของนิตย์รดีออกมาต้อนรับด้วยอาการเกร็ง ใครๆ ต่างก็รู้กันดีว่าคุณนายแหววนั้นไม่ถือตัว แต่ก็อดประหม่าไม่ได้รู้สึกว่าบ้านคับแคบมากเมื่อต้องต้อนรับคนใหญ่คนโต กลัวจะรับรองได้ไม่สะดวก
“สวัสดีค่ะคุณนาย สวัสดีค่ะนายหัว” มารดาของนิตย์รดีอยู่ในชุดผ้าซิ่นที่ใช้ผ้าไหมถักทอเป็นผืนที่ดีที่สุดเท่าที่จะหาได้ รู้สึกประหม่าไปหมดไม่เคยแต่งตัวเป็นทางการขนาดนี้มาก่อน ปกติอยู่บ้านก็ผ้านุ่งทั่วไปมีอะไรก็หยิบใส่ แต่วันนี้ต้องพิถีพิถันเพื่อให้เกียรติแขกกิตติมศักดิ์
“สวัสดีจ้า ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นหรอก กันเองนะ”
ได้ข้อมูลจากลูกชายมาพอสมควร ถึงพื้นเพของหญิงสาว ไม่ได้รังเกียจอะไร
