***Mira POV***
"OH my gosh! Jumujulanis Morisette!" Bulalas ni Nene.
Napangiwi naman ako at napatingin sa labas. May kalakasan ang ulan.
"May payong ka ba?" Tanong ko sa pinsan.
"Waley."
"Wala rin akong dala." Sambit ko.
"Hintayin muna nating tumila. Mukhang thunderstorm lang naman yan. Saglit lang yan." Ani Nene.
Wala na kaming nagawa kundi maghintay na nga lang sa pagtila ng ulan. Maraming din mga gaya naming estudyante ang naghihintay sa pagtila ng ulan. Pero ang iba lalo na ang mga kalalakihan ay lakas loob na sumuong. Kung hindi nga lang puti ang uniform ko ay sumuong na rin ako sa ulan.
'Bukas ay magdadala na ako ng payong.' Sa loob ko.
Naghintay nga kami ng halos tatlumpong minuto at saka tumila ang ulan. Doon na kami lumabas ng building ni Nene.
Paglabas ng gate
