Raptures of Love

Chapter 02

Felia

Natulala ang mga gago ng makita ako.

"What's up gag—f*ckers!" sambit ko.

Naka tulala pa rin sila sa akin. Wala akong make up niyan ah? Natural lang na face ko to pero natutulala sila.

Ano bayan kikiligin sana ako kaso ang papangit naman nila. Walang wala sa kalingkingan ng type ko. Pangit ng itsura kaya kapag umungol na sa churbahan pangit rin!

Peste!

"Welcome... hmmm! Don't mind me! Ituloy niyo lang yang natigil na ginagawa niyo!" naka ngising wika ko. Ano ba yan naka tulala parin."Bakit ganiyan kayo maka tingin sa akin? ako lang naman toh! ano ba naman kayo parang di naman tayo mag kaka kilala!" Kinagat ko ang aking pang ibabang labi para pigilan ang gustong kumawalang halakhak.

Sa subrang tahimik ng paligid ay naririnig ko ultimo ang mga paglunok nila.

"Alis na kami pre!" Paalam ng mga kasama ni Tray nang maka bawi sa pag kakatulala. Handa na silang lumabas nang harangin ko ang kanilang daraanan. Napahinto ang mga ito, gulat at mukhang hindi inaasahan ang ginawa ko. Isinenyas ko na bumalik sila sa dati nilang pwesto na agad naman nilang sinunod, nag-uunahan pa.

"Unang araw palang ng pasukan gumawa na naman kayo ng gulo. Invite me next time!" I noted. Lumingon ako sa lalaking naka yuko na ngayon at may mga galos sa mukha.

Ito yong umuungol kanina?! Bugbug sarado. Daming pasa at sugat sa mukha. Akala ko pa naman nilabasan na kanina.

"Tskkk! Tskk! Tskk!" I made a sound like wizard.

"Hindi niya kilala ang kinalaban niya--" pinutol ko ang sasabihin ni Tray. Bwisit na lalaking ito. Ang pangit na nga akala mo pa kung sinong mayabang. Pangit naman.

I snorted. Humalukipkip ako at ngumuso.

"Malamang bagong salta lang dito, hindi ka naman sikat para makikilala ka niya at sino ka ba para kilalanin?" naka taas ang isang kilay na tanong ko.

Hindi ko alam sa mga ito kong bakit ang tatanga nila. Kinulang na nga sa utak nasubrahan naman sa katangahan at kapangitan.

Tahimik at naka yuko lang ang tatlong kasama niya, maliban kay Alvin na napadami na naman yata ng kain kaya mas lalong lumubo ang katawan, naka tingin ito sa akin ngunit halata sa mga mata nito ang takot.

"Duwag niyo naman! lima na nga kayo isa niya lang ginapos niyo pa, anong laban niyan?" I asked while shaking my head in disbelief.

Dapat sa kama lang tinatali.

"Gusto niyo bang makarating ito kay Dean o mag papabugbog nalang kayo sa akin?" Nakangiting tanong ko. Ano na naman kaya ginagawa ngayon ni Tanda? Baka nag sasarili na naman. Char!

Peste. Kunting kunti nalang matatawa na ako sa mga itsura nila.

Inilibot ko ang aking mga mata sa paligid at tumigil ang mga ito sa isang baseball bat. Kinuha ko ito. I patted it on my palm, nakatagilid ang aking ulo habang ginagawa iyon.

The shock on their faces was evident. I even saw one of them gulp, habang iyong isa naman ay isa isang tumingin sa kaniyang mga kasama na para bang humihingi ng tulong sa mga ito.

I was about to talk when someone just knelt in front me. Mabilis ang naging pangyayari pero hindi man lang ako nakaramdam ng pagka bigla.

Ano bayan lumuhod pa sa harapan ko. Akala niya papa churva ako. Tanga nito. Kahit nga pahalik ayaw ko. E.

"P-Patawad hindi... naman namin sina-ssadya." Nauutal na wika nito habang sinusubukang abutin ang kamay ko.

Lumuhod narin ang dalawa pang lalaki. Naka taas ang kilay ko ng lingunin ko si Tray at Alvin na nasa gilid at titig na titig sa tatlong naka luhod ngayon sa harapan ko.

"Hindi niyo sinasadya?" I asked sarcastically. "Gagawin mo pa akong tanga?!" Tiim bagang na asik ko.

"Hindi sinasadya pero nagkapasa at galos? Ano yun accidentally lang?"

Binitawan ko ang hawak kong baseball bat. "Ayaw kong gamitin yan baka sabihin niyong ang unfair ko naman!"

Tinignan ko sila isa-isa at sunod sunod ko silang binigyan ng malulutong na sampal, sinigurado kong masasaktan sila.

Lumapit ako kina Tray at Alvin at binigyan din sila ng mag asawang sampal, ito ang mga pasimuno. e. Kailangan ring masaktan. Pagkatapos ay pinag cross ko ang braso ko sa aking dibdib habang nakatayo sa harap nilang dalawa.

Tangina! Ang sakit ng kamay ko. Palibhasa ang titigas kasi ng mga mukha. Kahit ganon ay seryoso parin ang mukha ko. Hindi pinahalatang nasaktan sa pag sampal ko.

"Paano 'yan hindi ko rin sinasadya..." I smirked. Nakita ko ang pagdugo ng labi nila.

Worth it rin naman pala.

"Hindi talaga namin sinasadya!" sabi ni Tray. Tumango-tango na rin si Alvin.

Tumalikod ako at bumalik sa tatlong lalaking naka luhod.

"Arhhhh!!!" sigaw nila nang sipain ko sila sa kanilang mga binti. Ang isa ay natumba pa sa lakas ng pag sipa ko.

"Ganiyan ang sadya!" I said angrily. Tila pa pinakuluan ang dugo ko sa sobrang gigil sa kanila.

"Ayusin niyo itong ginawa niyong gulo Tray!" sabi ko bago ko sila tinalikuran at nang makalabas na roon ay napa hagikgik ako.

Tangina. Ang astig ko.

Nang nasa tapat na ako ng pinto ng classroom ko ay sinipa ko ng malakas ang pinto, kaya lahat ng taong nasa loob ay gulat na napatingin sa akin, pero hindi nag tagal ang mga titig nila dahil tinignan ko sila kaya nagsi-iwasan sila ng mga tingin at umaktong parang walang nangyari.

"What the h----" naputol ang sasabihin sana ni Ma'am Yra nang makita ako. Walang salita akong umupo sa pinaka dulong upuan katabi ng mga kaibigan ko at itinuon ang paningin sa labas.

Ang room namin ay nasa fourth floor ngunit binago ni Dean ang arrangement kaya ngayon ay nailipat kami sa second floor.

Mabuti nalang at nilipat kami, nakaka pagod kayang akyat baba. Mabuti sana kung may elevator kahit nasa 20th floor pa kami. No problem.

Nagsalubong ang mga kilay ko nang may napansin akong isang lalaking naka tayo at nakasandal sa puno, kahit malayo ay alam kong sa akin siya nakatingin. Naka sumbrero ito kaya hindi ko gaanong makita ang mukha niya.

Nagulat ang lahat at halos mabali na ang leeg kalilingon nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito ang apat na Tatlong lalaki. Nakabibinging sigawan mula sa mga kababaihan ang namutawi sa silid. Like what I just did earlier, nang makahanap sila ng mauupuan ay umupo naman sila kaagad. Nagtama ang mga mata namin ni Levy ngunit naging mabilis lang iyon dahil pinutol ko iyon sa pamamagitan ng pag-irap.

"Tss." Singhal ko nang makita ang ngisi ng dalawang mga kaibigan ko sa akin.

Yes, despite being one of the most feared student. I still has friends. Kaunti lang at pili ang mga kaibigan ko, mas okay na sa akin ang iilan na kaibigan basta tunay, it's okay with me.

Umirap ako at sumandal nalang sa pader, para matakpan ang mukha ko inilagay ko ang ibang hibla ng buhok ko sa mukha ko at nag simulang ipikit ang mga mata.

Iidlip lang ako saglit. Saglit lang talaga.

Sa pagpikit kong 'yon ay hindi ko namalayang naka tulog na pala ako. Naalimpungatan nalang ako nang may naramdaman akong naka tingin sa akin.

Kumurap-kurap ako at kinusot ang mga mata ko bago ko idilat ang mga mata ko. "Tskk!" Sinalubong ko ang mga tingin niya pero kalaunan ay umiwas rin.

Bakit ba titig ng titig ang isang to?

"Pumasok ka pa kung matutulog karin lang!" mahinang usal nito sa akin.

"Nag salita ka pa kong wala naman akong pakialam!" walang reaksyon kong sinabi. Inilibot ko ang paningin ko sa buong silid, pero walang kahit isa man lang sa mga kaklase ko o kahit ang mga kaibigan ko.

What the hell?

Nasaan na naman sila at bakit nila ako iniwan dito kasama ang lalaking ito.

"Lunch break!" si Levy. Bumalik ang tingin ko sa kaniya. Tila ba nalaman at narinig ang tanong sa isip ko.

Lunch break na as in? Sabi ko iidlip lang ako saglit. Bakit hindi ako ginising ng mga kaibigan ko.

"Bakit nandito ka pa kung gan'on?" taas ang kilay na tanong ko.

"This is my room too! What do you expect?" Salubong ang kilay na sagot niya.

Napangisi ako. Oo nga naman. Minsan talaga lumalabas ang pag ka tanga ko. "I mean bakit nandito ka pa? Lunch na dapat kumakain kana! O baka hinihintay mo ako?" Seryoso parin ang tinig ko.

"No I'm not!" mas lalong pang nagsalubong ang mga kilay niyang wika.

"So... anong ginagawa mo rito, kung hindi mo pala ako hinihintay?" Takhang tanong ko.

"May kukunin-" Inis na anito ngunit bago pa siya matapos sa sasabihin niya ay pinutol ko na iyon.

"No need to explain, wala pala akong pakialam!" Sabi ko at tumayo na para sana umalis. Hindi ko kaya. Hindi ko na kayang mag tagal pa rito sa loob na kaming dalawa lang.

Nagulat ako nang lumapit siya sa akin. Napaupo tuloy ako ulit sa upuan ko. Sakit ng puwet ko.

Peste! Putcha!

"Are you sure?" Aniya na titig na titig sa akin habang nakataas ang isang kilay.

Tumango ako para mas maging kapani-paniwala. Napaatras ako nang bigla niyang ilapit ang mukha niya sa mukha ko. Hinawakan niya ang mukha ko para maiharap sa kaniya. Isang maling galaw nalang mag didikit na ang labi namin.

Napakurap-kurap ako at napalunok. My heart skipped a beat because of his action.

Damn!

Damn you Levy!

"Are you sure, Felia?" he said bluntly, naka taas ang kilay na tanong nito at napa lunok ulit ako nang maamoy ko ang mabangong hininga niya. It was like a freshmint.

Wag kang uungol!

"A hundred percent SURE! I don't care about you!" I lied as I diverted my eyes into somewhere inside the room.

Buti nalang hindi ako nautal! Baka isipin niyang nauutal ako dahil sa kaniya.

He groaned. It seems like he heard something that triggered his anger. Napangiti ako sa naging reaksyon niya.

"Are you sure with that?" mahinang tanong niya na kinabig niya ang mukha ko para mapaharap sa kaniya, bumaba ang tingin niya sa mga labi ko at bumalik ulit iyon sa mga mata ko.

Titigtitig pa dinalang humalik.

He sported a smirk again that made me almost choke on my own saliva. Peste! Matutuyuan ata ako ng laway sa lalaking ito.

Damn it!

"Yes!" agad na sagot ko na may kunting inis sa tono ko. Mas lalong tumalim ang tingin niya sa akin.

"Pero hindi 'yan ang nakikita ko sayo..." aniya habang sinusubukang hulihan ang mga mata kong hindi makatingin sa kaniya ng diretso.

"Ewan ko sayo, lumayo ka nga!" Inis kong bulyaw sa kaniya.

"Bakit ako lalayo? Paano ko maririnig ang malakas at mabilis na pagtibok ng puso mo kung pinalalayo mo ako?" nakangising gagad niya. Pumikit ako ng mariin dahil sa sobrang nararamdamang hiya. Ramdam ko ang pamumula ng buong mukha ko.

Peste! Peste! Peste!

Napamulat ako ng maramdaman ko ang labi niya sa labi ko. He gently bit my lower lip that made me whimper. He pushed my lips apart and I welcomed his tongue all over the corner of my mouth.

Kahit na nasasarapan ako ay hindi ako umungol. Hanggat kaya kong mag pigil hinding hindi ako uungol.

What the hell?!

"Aiy may porn!" sigaw ni Miguel.

"Ahhh ang bastos!" ani naman Celine.

"Putangina! Naka jackpot!" ani Ansel na rap God kung makamura.

"Yun, ohh!" aliw na aliw na wika ni Almira na napapalakpak pa.

"Sh*t!" daing ko at malakas na naitulak si Levy dahil sa gulat. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig dahil sa bilis ng mga pangyayari.

"Tuloy niyo lang labas kami ulit, kami na mag-adjust!" tuwang tuwa pang ani Almira na itinuro pa ang daan palabas. Kumaway pa nga ang gaga!

"Sana all may kalapla-"

Bago pa ako makapag protesta ay malakas na kalabog ng pinto ang sumalubong sa akin.

"Ikaw kasi!" hinarap ko ang ngayong naka ngising si Levy. Nanlilisik ang mga matang dinuro ko siya. "Anong nginisi-ngisi mo riyan?" dagdag ko pa. Ang walang hiya naka ngisi pa rin.

Bakit ba sa gan'on pa kaming posisyon naabutan. Kasalanan talaga nitong kupal na Levy na ito, eh!

Napa sabunot ako sa buhok ko dahil sa inis.

Inis pero mas angat ang kilig at sarap.

Pero hindi. Hindi dapat ako kiligin.

Itutuloy—