01
1307 Words
EPISODES 1 | ครูซ
นัทเชลล์อ้าปากค้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าและกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
" โกโก้ !! เขามีปืน เขาน่ากลัวมาก"
นัทเชลล์เอ่ยบอกเพื่อน ๆ ของเธอด้วยท่าทีตกใจ ก่อนที่เพื่อนสนิททั้งสองจะถามเธอต่อ
" แล้วมึงไปนั่งตักเขาทำไมก่อน"
" เขาบอกจะให้เงินเราแสนนึง ถ้าเราไปนั่งบนตักเขา"
นัทเชลล์เอ่ยขี้น ก่อนที่ริต้าจะมองหน้าโกโก้ ด้วยความโกรธเคือง ที่เพื่อนสนิทของเธอนั้น เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง
" กูบอกมึงแล้วใช่ไหมอีโก้ อิควาย"
ริต้าก่นด่าโกโก้อย่างอดกลั้น ทว่านัทเชลล์ กลับมึนงงกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
" ใครจะรู้ว่า จะเจอของแรงวะ กูก็คิดว่านักธุรกิจง่อย ๆ"
" จะแบบไหนก็ไม่ควรไหม มึงรู้อยู่แล้วว่า นัทเชลล์มันมีทางเลือกไม่มาก อะไรที่ได้เงินมันก็ทำหมด มึงก็ยังเลือกที่จะให้มันทำอะไรเสี่ยงๆ"
" เออกูขอโทษ เรากลับกันเถอะ"
" ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนัทเชลล์ กูจะถือว่าเป็นความผิดมึง"
" อย่าทะเลาะกันเลยนะ เราเลือกที่จะทำแบบนั้นเอง"
" ไหนละเช็ค เอามาดูดิ กูสามารถรู้ได้ทันทีว่าเขาคือใคร"
" เราให้เขาโอนเข้าบัญชีเราแล้ว"
" ห๊ะ!!!"
เสียงโกโก้และริต้าอุทานขึ้นด้วยความตกใจ การที่นัทเชลล์ใส่เลขบัญชีตัวเองลงไป เท่ากับว่าตอนนี้ ชายหนุ่มได้รับรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเธอหมดแล้วแน่ ๆ
" อีนัทเอ๊ยยยยยย"
" ทำไมหรอ"
" แล้วชีวิตมึงจะบันเทิงหลังจากนี้"
" ความผิดมึงเลยค่ะ อีโก้ ส่งเพื่อนเข้าถ้ำเสือ"
ระหว่างนั่งรถกลับไปส่งนัทเชลล์เพื่อนสนิทของเธอทั้งสอง ก็เอาแต่ทะเลาะถกเถียงกันในสิ่งที่เธอต้องเจอ ก่อนนัทเชลล์จะเผลอหลับไป เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่มาเฟียหนุ่มนั้นยื่นให้เธอดื่ม
@โกดังสินค้ารามานอส
"นายครับ สินค้าไม่ครบ และเสียหายหลายชิ้นเลยครับ"
"ใครรับผิดชอบงานนี้"
"คุณเควินครับ"
" ติดเมียจนไม่เอาการเอางาน ไม่ลากคอมันมา"
" เอ่อออ ผมคงทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะคุณเควินสั่งไว้ว่า จะเข้ามาจัดการทุกอย่างเอง นายสบายใจได้ครับ"
มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่นด้วยความตกใจ ก่อนจะเดินตรวจเช็คความเสียหาย ของอาวุธสงคราม และยาเสพติดจำนวนมาก
" กูจะกลับแล้ว ใครมันทำก็ให้มันกลับมารับผิดชอบในสิ่งที่มันทำ"
ครูซเอ่ยขึ้น ก่อนจะเดินกลับไปที่รถด้วยท่าทีหงุดหงิด และไม่สบอารมณ์
" นายหญิง เพิ่งหลับไปครับ ทานยาเรียบร้อยแล้ว วันนี้ยังซึมๆ ไม่ต่างจากเดิม"
เสียงลูกน้องคนสนิทเอ่ยรายงาน เกี่ยวกับภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา
ครูซ มาเฟียหนุ่มวัยสามสิบห้าปีหัวหน้าแก๊งมาเฟียทรงอิทธิพลในแถบอิตาลี เขาแต่งงาน และใช้ชีวิตกับ อัญญา ภรรยาสาวที่คบหาดูใจกันถึงเจ็ดปี ทว่าในค่ำคืนที่โหดร้ายทำให้เขาและเธอสูญเสียลูกชายเพียงคนเดียวไป เพราะถูกศัตรูลอบฆ่า อย่างหน้าอนาถใจ เหตุการณ์ในคืนนั้น ทำให้อัญญา ไม่พูดไม่จากับใคร และใช้ชีวิตอย่างตรอมใจมาตลอดหลายปี เธอโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของครูซ ที่ปกป้องลูกของเธอไว้ไม่ได้ โดยชายหนุ่มเองก็รู้สึกผิด กับสิ่งที่เกิดขึ้นมาโดยตลอด....
แม้มาเฟียหนุ่มจะมีหญิงสาวมากหน้าหลายตามาเกี่ยวพันธ์และคอยรองรับอารมณ์อยู่บ้าง แต่ไม่มีใคร สามารถเข้ามาแทนที่อัญญาได้เลยสักคน เพราะหัวใจของเขามีแค่เธอเพียงคนเดียว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา อัญญาใช้ชีวิตโดยที่ไม่พูดไม่จากับเขา ต่อให้สิ้นไร้ไม้ต่ออย่างไร ครูซก็ไม่มีทางยอมหย่ากับเธอ จนกว่าอัญญาจะหายจากอาการป่วยที่เป็นอยู่
บ่อยครั้งที่พ่อแม่ของเธอพยายามมาต่อรองเกี่ยวกับการรับเธอไปดูแลต่อ ทว่ามาเฟียหนุ่มกลับไม่ยอม และฆ่าคนของบ้านพ่อตา ตายต่อหน้าต่อตาทุกคน จึงไม่มีใครสามารถพาอัญญา ที่เป็นเหมือนหัวใจของเขา ไปจากเขาได้
" จะให้จัดการกับเด็กนั่นยังไงครับ"
" อย่ายุ่งกับเธอ"
มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ก่อนจะก้าวเท้าลงจากรถ และเดินเข้าไปหาภรรยาสาว ที่กำลังหลับอยู่ภายในห้องนอนของเธอ
ความรู้สึกผิดต่าง ๆ นาๆ ตีตื้นขึ้นมาภายในใจอีกครั้ง เมื่อเห็นภรรยาสาวนั้นนอนกอดภาพลูกชายของลูกตัวเอง
ความเจ็บปวดเยียบลงกลางหัวใจซ้ำๆ บาดแผลที่ศัตรูสร้างเอาไว้ ไม่เคยจางหายไปจากใจ แม้มาเฟียหนุ่มจะฆ่าล้างโคตรไปแล้ว แต่บาดแผลกลับยังคงอยู่มาตลอด.....
" ผมขอโทษ ที่วันนั้นผมปกป้องเขาไว้ไม่ได้"
หยาดน้ำตาชายชาตรีหลั่งไหลเป็นทางยาว แม้จะเข้มแข็งมากแค่ไหน แต่ไม่อาจต้านทานต่อความสูญเสียในครั้งนั้นได้เลย ราวกับมีมีดกรีดลงกลางใจซ้ำๆ ยามที่นึกถึงเหตุการณ์เลวร้ายเหล่านั้น และจากวันจนถึงวันนี้ทำให้เขาขึ้นปกครองรามานอสอย่างเต็มตัว และจะไม่มีทางให้ใคร มาทำอะไรคนของรามานอสได้อีก
" เพิ่งกลับมาเหรอคะ พัดชาเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้คุณแล้วขึ้นไปแช่สักหน่อย ไหมคะ"
" ไม่ล่ะ ฉันมีงานต้องทำ"
มาเฟียหนุ่มเอ่ยปฏิเสธหญิงสาวร่วมเตียงคนสนิททันที ก่อนจะก้าวเดินออกไป สร้างความไม่พอใจให้กับพัดชาเป็นอย่างมาก ทั้งที่เธอพยายามเข้าหามาเฟียหนุ่มหลายต่อหลายครั้ง แต่มาเฟียหนุ่มก็ไม่มีท่าที ที่จะสนใจเธอเหมือนครั้งแรกที่เจอกันเลยแม้แต่น้อย
ความน้อยเนื้อต่ำใจ ค่อย ๆ แผ่ซ่านไปทั่วขั้วหัวใจ แม้มาเฟียหนุ่มจะไม่ยอมหลับนอนกับเธอ แต่ก็ยังคงมีลูกน้องของเขา ที่ยังสามารถสนองตัณหาของเธอได้
ไวกว่าความคิด เรือนร่างอรชรเดินย่างกรายไปที่ห้องพักของเหล่าบรรดาลูกน้องของมาเฟียหนุ่มทันที ก่อนปลดกระดุมเสื้อผ้า และนั่งอ้าขากลางวงเหล้าด้วยท่าทียั่วยวน
" เลือกเอาจะเข้ามาพร้อมกัน หรือจะต่อคิวทีละคน"
เหล่าบรรดาลูกน้องของมาเฟียหนุ่มต่างรีบเข้ามาดอมดมดอกไม้ตรงหน้าราวสิบกว่าคน สร้างความพอใจให้พัดชาเป็นอย่างมาก โดยไม่รู้เลยว่า ทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาของมาเฟียหนุ่มตั้งแต่ต้นยันจบ
" ให้จัดการยังไงครับ"
" มึงจะไปทำลายความสุขของพวกมันทำไม"
มาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะละสายตาจากภาพตรงหน้าพัดชาไม่ใช่คนแรกที่ชายหนุ่มนั้นเลือกมาเป็นนางบำเรอภายในบ้าน เพราะยังมีผู้หญิงอีกหลายคนที่พร้อมจะสนองความต้องการของเขาตลอดเวลา แต่มันก็มีอายุไขของมันตามกาลเวลา มันถึงเวลาที่เขาต้องเปลี่ยนเนื้อชิ้นใหม่ ที่สดกว่าและใหม่กว่า
*****
แอบสงสารเฮียครูซกับเมียนางอยู่นะ..... แต่ลูกสาวฉันเกี่ยวอะไรด้วย !!!
อ่านจบขอคนละ 1 คอมเม้นท์ หัวใจสักดวง นะคะ พลีสสส
อย่าลืมจิ้มตรงนี้ให้นุ้งหน่อยน้าาาา พลีสสส !!
Next:
"เจ็บมากไหม"
นัทเชลล์เอ่ยถามฟินิกซ์ขึ้น ก่อนจะทาแผลให้น้องชาย ทว่าน้องชายกลับถามเธอกลับอย่างตรงไปตรงมา
" เจ้ไม่ได้ขายตัวใช่ไหม"
" ไม่นะ เจ้ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น"
นัทเชลล์ตัดสินใจเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้น้องชายเธอฟัง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องปิดบัง อีกต่อไป
" ก็รู้ว่ามันอันตราย ทำไมเจ้ยังทำ"
- Writer
