“ท่านยายรับไว้เถิด ข้าแค่ขอแลกเปลี่ยนมันกับเสื้อผ้าของท่านเท่านั้นเอง ท่านอย่าได้กังวลไป” หญิงสาวพยายามยัดเยียดปิ่นหยกใส่ในมือของหญิงชรา แต่ทว่าท่านยายผู้นั้นกลับปฏิเสธที่จะรับน้ำใจจากนาง และมีทีท่าว่าจะเดินหนีไป
ให้ตายสิ! คนเมืองนี้นี่เป็นอะไรกัน ผู้อื่นสู้อุตส่าห์มอบปิ่นหยกเนื้องามเพื่อแลกกับเสื้อผ้าเก่าๆ ไร้ราคาชุดหนึ่ง แต่ทำไมท่านยายผู้นี้ถึงกลับปฏิเสธ ทั้งๆ ที่สายตาของนางตกตะลึงเพราะหยกชิ้นนี้ชัดๆ หรือว่ามันจะน้อยไปท่านยายจึงไม่สนใจ แต่ทั้งเนื้อทั้งตัวของนางก็ไม่มีเงินทองหรือของมีค่าอันใดติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว จะมีก็เพียงแต่สร้อยข้อมือที่ฉีเทียนอี้มอบให้ก่อนจะออกจากเรือนเท่านั้นเอง
เอ๊ะ! สร้อยข้อมือ ใช่! นางยังมีของสิ่งนี้ และไม่รู้ว่ามันคืออะไรมีราคาค่างวดหรือไม่ เม็ดกลมๆ คล้ายรูปประคำของพระโพธิสัตว์ดูศักดิ์สิทธิ์นัก คงจะเป็นของเก่าหายากกระมัง
และก่อนที่หญิงสาวจะปลดสร้อยข้อมือของ
