ชื่อที่โชว์บนจอโทรศัพท์ที่กำลังสั่นเตือนบนโต๊ะทำให้คนที่นั่งหน้าเคร่งมาครู่ใหญ่ยิ้มจางๆ ออกมา คิ้วที่เคยขมวดก็คลายลง
“ครับ”
“พี่ฟรองซ์ นุ่มมาถึงบริษัทพี่ฟรองซ์แล้วนะคะ นั่งรออยู่ข้างล่าง”
ธนดลเงียบไปชั่วอึดใจ เขานัดเธอไปดูของในตอนบ่าย แต่จนถึงตอนนี้มันยังมีงานที่ค้างอยู่จนข้าวเที่ยงก็ยังไม่ได้รับประทาน เขาจะลงไปหาเธอเลยก็ได้ แต่ธนดลก็ตัดสินใจอีกทาง
“ครับ เดี๋ยวพี่ให้พนักงานพานุ่มขึ้นมาบนห้องนะ”
เขาติดต่อหาจุไรวรรณให้พาฟารีดาขึ้นมาบนห้อง ชั่วอึดใจสองสาวก็เดินยิ้มผ่านประตูเข้ามา ความรู้สึกผ่อนคลายเมื่อครู่ชัดเจนขึ้นในตอนนี้ ธนดลยิ้มรับรอยยิ้มสดใสนั้น วันนี้เจ้าตัวสวมเสื้อแขนกุดสีขาวตัวยาว ชายเสื้อด้านหลังยาวพอดีเข่า แต่ด้านหน้าสั้นกว่าด้านเข่าขึ้นมาเล็กน้อยให้เห็นว่าสวมกางเกงขาสั้นสีดำไว้ด้านใน รองเท้าผ้าใบสีครีม...วันนี้แต่งตัวน่ารักอีกแล้ว
“พี่ยังทำงานไม่เสร็จ นุ่มรีบไหมครับ รอสักค
