เขาเคยอาสาจะขับรถมารับเธอไปทำงานพร้อมกันด้วยซ้ำ แต่เรื่องนี้เธอปฏิเสธเสียงแข็งเขาจึงยอมตามใจ นับหมื่นเป็นเหมือนเจ้านายของพวกเธออีกคนดังนั้นเขาจึงได้รับอภิสิทธิ์มากมายอยู่แล้ว อย่างเช่นไม่จำเป็นจะต้องเข้างานตรงเวลาเหมือนเธอ การจะให้เขามาคอยรับ คอยส่ง หรือรอกลับบ้านทุกวันก็ดูเป็นการรบกวนเขาไม่ใช่น้อย
... แม้จะรู้อยู่ลึกๆ แก่ใจว่าที่เขามาทำดีด้วยนักหนาก็เป็นเพราะเห็นเธอสนิทกับพี่สะใภ้ของเขามากก็ตาม
“ว้าย...”
นั่นเสียงอะไร ?
จินดาหลาชะโงกหน้าไปทางเสียงแว่วๆ ที่ได้ยินตรงอีกฝั่งของลิฟต์ เธอมาถึงที่ทำงานในเวลาเช้ามากเพราะเผื่อเวลาไว้แล้ว ด้วยเห็นว่าฝนตกรถอาจจะติดได้ และตอนนี้ก็ยังไม่น่าจะมีใครนี่นา... หรือจะเป็นแม่บ้านที่ทำความสะอาดตึก
ด้วยความสงสัยและคิดว่าตัวเองคงไม่ได้หูฝาด จินดาหลาจึงเดินตามเสียงนั้นไปจนเจอห้องๆ หนึ่งที่น่าจะเอาไว้สำหรับเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาด และมันก็แง้มอยู่
“อุ๊ย ! ตา
