“ต้องขอโทษด้วยละกันครับ แต่ผมไม่สะดวกจริง ๆ” พอเขาพูดจบ ก็ได้ยินเสียงของโชคชัยดังขึ้นจากด้านหลัง
“คุณดูสิ หนุ่มสาวคู่นี้คุยกันกระหนุงกระหนิงน่าอิจฉาเชียว ฮ่า ๆ”
“เป็นธรรมดาน่าคุณ หนุ่มหล่อสาวสวยก็เป็นของคู่กันอยู่แล้ว นี่ผมยินดีกับคุณกฤษณ์ล่วงหน้าได้เลยรึเปล่าครับเนี่ย เพราะดูแล้วน่าจะมีข่าวดีในอนาคตนะ” พิษณุหัวเราะร่า
“โธ่คุณ พูดอะไรอย่างนั้นกันครับ ดูสินั่น เด็ก ๆ เขาเขินกันใหญ่แล้ว”
กฤษณ์ บิดาของกนกลดาก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี กนกลดาเองก็ได้แต่อมยิ้มและมีท่าทางขวยเขินอย่างเห็นได้ชัด ส่วนธามนั้นได้แต่ลอบกลอกตามองบนพลางก่นด่าอยู่ในใจ
คนพวกนี้ตาเป็นต้อกันหมดแล้วรึไง เอาตาข้างไหนมองกันถึงพูดออกมาเต็มปากเต็มคำว่าเขากำลังเขิน!
“ผมว่าทุกคนน่าจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้วครับ ผมกับ...” เขายังพูดไม่ทันจบดี โชคชัยก็โพล่งขัดขึ้น
“แหม ไอ้หลานชาย ไม่ต้องเขินหรอกน่า เรื่องแบบนี้ถือเป็นเรื่องดีจะตายไป”
