พลอยพัดชาพยักหน้าช้า ๆ “นั่นสิเนอะ ฉันนี่แม่งบ้าบอว่ะ...โอเค ฉันพร้อมแล้ว เราออกไปกันเถอะ”
สองสาวเดินออกจากห้องน้ำด้วยสีหน้าที่ดีขึ้นกว่าตอนขาไป เมื่อไปถึงที่โต๊ะ ธามก็ลุกขึ้นเพื่อให้พลอยพัดชาเข้าไปนั่งด้านใน หญิงสาวปรายตามองเขาเล็กน้อยพร้อมกับเอ่ยขอบคุณเบา ๆ ก่อนเข้าไปนั่ง
พลอยพัดชาลอบมองจากหางตาของตนตอนที่ธามหย่อนตัวนั่งข้างกัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโต๊ะเล็กเกินไปหรือเปล่า พอเธอนั่งคู่กับเขาแล้วจึงดูเหมือนระยะห่างระหว่างกันถึงแคบลงจนแขนของเขามาโดนแขนของเธอบ่อยมาก
“ได้สั่งอาหารกันไปบ้างรึยังคะ” พลอยพัดชาทำทีเป็นไม่สนใจและยิ้มบาง ๆ ธามจึงเลื่อนเมนูอาหารส่งให้พร้อมกับพูดว่า
“พี่กับพี่ซีสั่งไปสองอย่างแล้วตอนที่พลอยไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนน่ะ เหลือแต่พลอยกับคุณนิ้ง” จากนั้นเขาก็บอกรายการอาหารที่สั่งไปซึ่งคือพล่ากุ้งแม่น้ำกับปลาช่อนลุยสวน
พลอยพัดชาพยักหน้ารับรู้ แต่หัวใจกลับเต้นกระหน่ำจนมือที่จ
