เธอรู้ดีว่ากนกลดาไม่มีทางกล้าเดินมาแทรกตรงกลางอย่างที่ตนทำเมื่อครู่แน่นอน หนึ่งเพราะอีกฝ่ายยังไม่สนิทสนมกับธามมากนัก และสองคือกนกลดาต้องรักษาภาพลักษณ์ของการเป็นคนเรียบร้อยอ่อนหวาน และไม่ถือสาหาความกับคนร้ายกาจอย่างเธอ เพราะอยากให้ธามเห็นว่าตนเองนั้นใจกว้างดั่งสามเหลี่ยมเบอร์มิวดา ที่ไม่ว่าจะเครื่องบินหรือเรือต่างก็พากันตกลงไปหายสาบสูญอยู่ในนั้น
เมื่อเดินมาถึงอเวนิวพลาซ่า พลอยพัดชาก็บอกความต้องการของตัวเองทันทีโดยไม่ต้องให้ธามเป็นฝ่ายถามว่าจะกินอะไร เพราะเธอบอกแล้วว่าเธอมาเพื่อป่วนสองคนนี้!
“พลอยอยากกินร้านนั้น”
หญิงสาวชี้ไปที่ร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง จากนั้นก็ไม่รอให้เจ้ามืออย่างธามตอบรับหรือปฏิเสธ พลอยพัดชาก็เกาะแขนเขาลากไปร้านที่ว่าทันทีโดยมีกนกลดาเดินตามด้วยความไม่พอใจอยู่ด้านหลัง
ครั้นพอเดินเข้ามาในร้าน พนักงานก็พาทั้งสามคนไปยังโต๊ะตัวที่ว่าง พลอยพัดชาคอยมองว่ากนกลดาจะนั่งตรงไหน ซ
