เสียงแหบกระเส่าผสานกันของทั้งคู่ ไม่ได้หลุดลอดออกไปจากประตู เนื่องจากห้องนี้เป็นเก็บเสียง หลังอีคอนทำศึกบนพุงนางจนหนำใจเสร็จ เขาก็ลุกพรวดแต่งตัวแบบลวกๆ เพื่อตบตาพี่เลี้ยงเมเบลให้รู้ว่าเขานั้นมาเช้ากว่าหล่อน
“ ทำไมวันนี้มาเช้ากว่าปกติล่ะ คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่า”
หล่อนถามด้วยความสงสัย ทว่าเมื่อไร้คำตอบหล่อนก็เดินผ่านไป โดยไม่วายชักสีหน้าเล็กน้อย
และอีคอนเองก็เลือกที่จะยืนก้มหน้ามือกุมต่ำตามสถานะบทบาทที่เขาควรจะทำแทน ชำเลืองตามองพี่เลี้ยงเป็นระยะๆ เพื่อแสดงให้หล่อนเห็นว่าเขานั้นเป็นคนซื่อแค่ไหน การจะทำอะไรนอกลู่นอกทาง เป็นอันทำให้คุณหนูของหล่อนเสื่อมเสีย คงไม่มีทางเป็นไปได้
หล่อนส่ายหน้าดูแคลน ละสายตาจากร่างสูง เดินไปหาเมเบล
“วันนี้มีข้าวต้มกุ้งของโปรดคุณด้วยนะคะ”
“อืม..”
“นอกจากข้าวต้มกุ้งแล้ว อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ”
เสียงถอนหายใจของร่างบางบนเตียงดังแผ่วเบา หล่อนเองก็อยู่ในชุดเ
