เสียงเคาะประตูทำร่างบางสะดุ้งตื่น หลังหล่อนกลับมาจากทำธุระข้างนอกและเผลอหลับไป ความงัวเงียทำให้หล่อนต้องเดินโซซัดโซเซไปเปิดประตู
“เมเบล”
“ค่ะ คุณพ่อ”
“หลับตั้งแต่ตอนนี้เลยหรือ”
อเล็กซ์เลิกคิ้วสูง เป็นจังหวะที่เมเบลเดินกลับไปทิ้งตัวลงกลางเตียงพอดี เธอไม่ได้แปลกใจต่อการมาของผู้เป็นพ่อเลยสักนิด แต่ห่วงเตียงนอนเพราะยังคงง่วงอยู่
“คุณพ่อ..มีอะไรรึเปล่าคะ..เมเบลง่วงมากเลย...”
เสียงหวานอู้อี้จนคนเป็นพ่อยังเอ็นดู เขาส่งยิ้มอ่อนโยนไปยังลูกสาวก่อนผ่ายมือ
“นอนต่อได้เลย แต่หลังจากที่พ่อพูดธุระเสร็จแล้ว”
“ค่ะ เรื่องอะไรคะ”
“ พ่อมีเรื่องจะปรึกษาลูก”
“ ค่ะ...ว่ามาเลย เมเบลฟังอยู่...”
เธอพยักหน้า ส่งตาปรือมองเขา
“มีสติอยู่ใช่ไหม”
“มีค่ะ สติครบถ้วน..”
เขายิ้มอีกครั้ง ก่อนจะจัดแจงร่างกายให้ยืนอย่างมั่นใจมากขึ้น ก่อนเอ่ยธุระที่ว่า
“จะเป็นไรไหม ถ้าพ่อจะเอาดีแลนมาเป็นมือขวาของพ่อ แทนคนเก่าที่ต
