"อาแปะดีใจ ดีใจมากจริงๆอาหมวย" หมวยเล็กผละออกมามองหน้าอาแปะตอนนี้ทุกคนยืนมองอยู่ไม่ห่าง
" อาแปะเหนื่อยไหมคะ" ยิ่งน้ำเสียงเธออ่อนโยนมากเท่าไหร่อาแปะก็ยิ่งร้องไห้แล้วส่ายศีรษะบอกกว่าไม่เหนื่อย
"หมวยเฮียดีใจด้วยนะ หมวยเก่งมากเฮียเองก็ดีใจมากที่หมวยประสบความสำเร็จในก้าวแรก และก้าวต่อไปคือการใช้ชีวิตอย่างแท้จริงมีอะไรก็มาปรึกษาเฮียได้ตลอดเหมือนเดิมนะ" เฮียหวังอวยพร สามปีกว่าๆที่ผ่านมาเฮียหวังเปลี่ยนไปค่อนข้างมากอาจด้วยอายุที่เข้าเลขสามแล้วเลยดูเป็นผู้ใหญ่นิ่งสุขุมแต่ก็ยังคงอบอุ่นเหมือนเดิม....
" ขอบคุณมากค่ะเฮีย ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของน้อง ถ้าไม่ได้เฮียช่วย หมวยจะจบหรือเปล่าก็ไม่รู้" เมื่อมีเรื่องเรียนที่ไม่เข้าใจเธอก็โทรปรึกษาเฮียหวังอยู่บ่อยครั้งเฮียหวังดีมากส่งเป็นไฟล์สรุปข้อมูลมาให้เธออย่างครบถ้วนไม่เคยเลยที่เฮียจะไม่ช่วยน้อง
"ความจริงไม่ใช่เฮียหรอกที่เป็นคนทำ.. " เฮียหวังพูดออกไ
