Bir ailenin sıcaklığı nasıl hissettirir bilmezdim.Bu yaşıma kadar annesiz ve babasız kalmanın eksikliği içimde hiç kapanmayan bir yara gibiydi.Fakat dün gece bu yaraya değen barut kokulu elleri hissettim.Bir yuvanın sıcaklığı kalbimi esir etti.
Neyin yoksa... yerine ben varım.
Bir cümle, bir insanın üzerinde bu kadar büyük bir etkiye nasıl sahip olabilirdi?
Benim hiçbir şeyim yoktu.Ne annem, ne babam ne de bir kardeşim yoktu.Aziz bütün bunlar mıydı?O benim eksikliğini çektiğim her şey miydi?
Her şeyim olur muydu ki?
Havanın daha aydınlanmadığı bir saat dilimindeydik.Gözlerim uykulu bir halde kısıkça aralandığında belimin üstünde ki ağırlığı fark ettim.Boğazım susuzlukla yanıyordu.Kalçalarımda ki sert temas ile kaşlarım anlamsızca çatıldı.Kemerini çıkarmayı unutmuştu sanırım.Fakat sıca
