THE HEAT.

CHAPTER 2.

"WHY me? I can't do what you want me to do, Don Alfredo. Marrying someone I don't know is a fvcking ridiculous!" Alfred said with so much frustration in his voice.

Napatayo s'ya mula sa pagka-upo sa couch sabay hilot sa kanyang sentido at hinga ng malalim.

"I'm doing this for you, Alfred. I'm doing this for your welfare. Trust me. Pagdating ng panahon, you will thank me for this."

Nagpakawala s'ya ng isang mapang-uyam na tawa at muling umupo sa couch. Tinapunan n'ya lang ng tingin ang brown envelope na nasa kanyang tapat at hindi man lang nag atubiling buksan iyon.

"I am already thankful for having you, and I am beyond grateful for everything you have done for my life, Don Alfredo." He took a deep sigh. "I am sorry, hindi ko magagawa ang gusto mo. Susundin ko anuman ang ipagawa mo sa 'kin, maliban sa isang 'to. I can't marry someone I don't know, and I don't have any plans to get married!" He firmly said.

"Alfred, all I have in mind is you and Drake's future. Gusto kung makakasiguro na nasa maayos kayong kalagayan ni Draco bago man lang ako tuluyang mamahinga. Matanda na ako at mahina at alam kung malapit na rin akong mamahinga " Don Alfredo took a deep sigh and stared at him straight in the eye.

"No, don't say that, Don Alfredo. You still have a long way ahead."

Don Alfredo smiled at him. Kinuha nito ang dalawang brown envelope sabay hinawakan ang kanyang kamay at bigay ng brown envelopes sa kanya. Huminga ng malalim ang Don at muling ngumiti.

"Nasa mga kamay mo na ang last will ko. Like you, I also want Drake to marry someone, I want him to marry a woman named Althea." Huminga ang Don ng malalim sabay hawak ito sa kaliwang dibdib at pumikit.

Napatayo s'ya at agad lumapit sa Don. "Are you okay? Nasaan ang gamot mo? Should I take you to the hospital? Should I call your doctor?" Sunod-sunod n'yang tanong kasabay ng pagragasa ng kaba sa kanyang dibdib.

"No. Don't bother son."

'Son?'

Alfred froze for a moment after hearing the Don calling him son. Kinupkop s'ya ng Don Alfredo sa loob ng dalawampu't tatlong taon, at sa loob ng dalawampu't tatlong taon na iyon ay ito ang kauna-unahang pagkakataon na tinawag s'ya ng Don ng, 'anak'

Tila may isang malamyos na kamay ang humaplos sa kanyang puso pagkarinig ng salitang 'son.' Ni minsan sa buong buhay n'ya ay hindi pa n'ya narinig ang sariling ama na tawagin s'yang anak.

Paano ba s'ya tatawagin na anak ng sariling ama kung simulat sapul ay hindi n'ya ito nakita o nakilala man lang.

Hinaplos ng Don ang kanyang likod palad na nakahawak sa balikat nito at tumingala sa kanya sabay ngiti. "I'm okay. Heart pain is part of aging. Sit down, son. Mag-uusap pa tayo."

"Let's stop this nonsense, please!" Aniya sa mababang tinig. "Let me take you to the hospital, instead."

"Have a seat. Let us talk, son." Don Alfredo firmly said.

Napahilamos s'ya sa mukha at napahugot ng malalim na buntong hininga. Ano pa ba ang magagawa n'ya? Don Alfredo is a stubborn old man. He can do whatever he wants at walang makakapigil.

"Just tell me where your medicine is, and we will continue this talk after you drink your medicine." Mariin n'yang wika.

Napangiti ang Don sabay turo sa mesa nito. "My decision is final, Alfred, look for her and marry her." Wika ng Don pagkatapos nito uminom ng gamot.

"Who the hell is this woman and why do you keep on insisting that I marry her?!" Pilit n'yang pinapakalma ang boses dahil ayaw n'yang mabulyawan ang Don.

"She is the daughter of my friend. Hindi ko lang alam kung nasaan na ngayon ang mag-ina. The last time I met them was twenty years ago. Nasa loob ng envelope na iyan ang impormasyon. Hanapin mo sila at ibigay ang sulat sa mag-ina."

"Twenty years ago?" Hindi makapaniwalang tanong n'ya.

Twenty years ago? Ridiculous! Hindi ba nito naiisip na baka may asawa na ang babaeng iyon? Baka may mga anak na nga siguro.

"Hindi mo ba naiisip na baka may asawa na ngayon ang batang babae na iyon at may mga anak na?" Tanong n'ya sabay hilamos ng mukha.

"Hanapin mo s'ya. Kung sakaling may asawa na ang batang babae na iyon, you don't need to marry her. But make sure na nasa maayos na kalagayan ang batang iyon. But. If she is not married, you must marry her, Alfred."

"This is fvcking ridiculous! Hindi ko magagawa ang gusto mo. Patawad!" Aniya sabay hablot ng enveloped sa ibabaw ng mababaw na mesa. "I'm going."

"Isipin mo na lang na ang hiling ko ay kahilingan ng isang ama na malapit ng mawala sa mundong ibabaw, anak!"

Natigil s'ya akmang pagbukas ng pinto sabay muling lumingon kay sa Don. "Go home and rest. Lumuwas ka lang ba dito sa manila upang sabihin sa 'kin ang mga walang kwentang bagay na ito?"

"Oo. Gusto ko din malaman kung okay ka at si Draco. And one more thing Alfred. 'Wag mong pabayaan si Draco. Watch over him!" Humugot ng malalim na buntong hininga ang Don bago ito muling nagsalita. "You and Draco are precious to me, so please, you must watch each other back and take good care of each other, son!"

Napayuko s'ya. Hindi n'ya maintindihan kung bakit panay ang tawag ng Don sa kanya ng son o anak. Aaminin n'ya it felt good, tila hinahaplos non ang puso n'ya. Nakakatawa lang. He was thirty-three years old before hearing someone calling him son.

"Go home and rest, Don Alfredo."

"Can you please call me father and hug me even just once, son?"

Humarap s'ya kay Don Alfredo at nagpakawala ng mahinang halakhak. "What the hell is happening to you, old man?" Pagbibirong tanong n'ya habang napapailing.

"Please, son!"

He swallowed hard. Ano itong nakikita n'ya? Don Alfredo's eyes were red, tila sa isang iglap ay papatak ang mga luha nito na halatang pinipigilan lang nito.

'Fvck!'

Lihim n'yang mura. Ano ba itong nangyayari sa matandang 'to? At bakit may kakaiba s'yang nararamdaman sa puso n'ya. Tila iyon nilulukumos. Is he hurting? Hindi n'ya alam. This feeling was strange.

Ikinuyom n'ya ang mga kamao at inihakbang ang mga paa tungo kay Don Alfredo. "Go home," he swallowed. "F-father," utal n'yang ani sabay niyakap ang matandang Don.

As he traveled back to his law firm his mind was in chaos. Napuno ng maraming katanungan ang isip n'ya. He felt damn perplexed by Don Alfredo's behavior.

Why all of a sudden, Don Alfredo suddenly called him son? Why does he want him to marry someone stranger to him? Susundin ba n'ya ang gusto ng matanda?

But fvck! Why does he need to follow Don Alfredo's will? Gayong personal na n'yang buhay ang pinag-uusapan? Letse! Tang-ena. Ni wala s'yang balak mag-asawa.

Agad n'yang iginarahe sa garage ang sasakyan at lumabas. Mabilis s'yang tumungo sa kanyang opisina. Napakunot s'ya ng kanyang noo ng makita ang bukas na ilaw sa kanya mismong opisina.

He knew na si Carmela ang naghihintay sa kanya sa loob. May bago na naman kayang kliyente? He planned to take a few rest this week. Pakiramdam n'ya ay sobra s'yang na drain.

May ilang cubicle ng mga secretaries at opisina ng ilang attorneys ang bukas pa ang ilaw. His law firm is in demand kaya mostly ay madalas na nag o-overtime ang ilang attorneys na na-assign sa iba't-ibang kaso.

His law firm has hundreds of employees in the main branch, including attorneys, along with a substantial support staff that includes paralegals, legal secretaries, and administrative personnel, at iba pang professionals na may kinalaman sa legal field.

As he opened his office door ay nakita n'yang nakaupo sa naroong upuan na nasa tapat ng kanyang mesa si Carmela. Muli s'ya napakunot ng noo. Ano ang nangyayari sa babaeng 'to? Natutulog ba ito?

Nakapatong ang ulo ni Carmela sa mga braso nitong naka-ekis na nakapatong sa ibabaw ng mesa.

"Carmela!" Untag n'ya.

"Alfred, mabuti at dumating ka na." Inangat ni Carmela ang mukha nito at napatayo ito sa upuan.

"Bakit hindi ka pa umuwi?"

"Hinintay talaga kita," lumapit si Carmela sa kanya sabay inangat nito ang kamay at hinaplos s'ya sa dibdib. "I want to have dinner with you."

"Carmela–"

"Alfred, please, pagbigyan mo naman ako kahit minsan lang. I've been waiting for you for hours now. Gutom na ako. Please!" Ani Carmela sa mababang tinig.

Humakbang s'ya tungo sa kanyang office table at inilapag sa ibabaw ng mesa ang dala-dalang brown envelope. "Hintayin mo ako sandali. Magbibihis lang ako," aniya.

"Thank you, thank you!" Yumakap sa kanya si Carmela at pinupog ng halik ang kanyang mukha.

"Stop!" Hinawakan n'ya ito sa magkabilang balikat at bahagyang inilayo sa katawan n'ya. "I need to change."

"Okay!"

Sa French restaurant sila dumiretso ni Carmela. Ilang kilometro pa ang layo ng naturang restaurant mula sa kanyang opisina. Pagdating ng restaurant ay agad silang umorder at kumain.

Ayaw n'yang tumagal na kasama si Carmela. Ayaw n'yang mag assume ito sa tunay na estado na meron sila. They fvck at hanggang doon lang iyon. Pagkatapos kumain ay agad na n'ya itong niyaya umalis.

"Pwede ba tayong mag bar hopping since maaga pa naman." Wika ni Carmela habang umaayos ito ng upo sa loob ng sasakyan.

"Carmela I felt damn exhausted and lethargic, let me just send you home!"

"Ow! It's okay, maybe next time," lumapit sa kanya si Carmela at hinagod nito ang kanyang kanang hita.

He gasped as Carmela's hand reached his inner thigh. "Fvck, woman, stop!" Aniya kasabay ng marahas na pagpakawala ng marahas hininga.

"Do you really want me to stop, Alfred, hmm?" Hinawakan ni Carmela ang kanyang baba sabay sensual na dinilaan nito ang kanyang punong tenga.

"Fvck!"

Before he knew it, Carmela already inserted her hands inside his kakhi shorts and now slowly caressing his shaft.

"Letse!" Mura n'ya.

He grabbed Carmela on her nape and kissed her lips torridly. Ipinasok n'ya ang isang kamay sa loob ng suot nitong blusa at kinapa ng kamay niya ang isang dibdib nito at marahas na pinisil.

Hindi napigilan ni Carmela ang magpakawala ng halinghing sa pagitan ng kanilang halika. Their lips were sucking each other lips, at magkaulyaw maging ang kanilang mga dila.

He moaned as he felt Carmela stroking his shaft. Agad n'yang itinaas ang laylayan ng suot na mini skirt ni Carmela at kinapa ang pagkabàbàe nito.

"Alfred…"

Bahag n'ya lang inilihis ang suot nitong undie at pinaraanan ng hintuturo ang gitna ng namamasa na nitong pagkababa3. "You are such a tease woman!" Aniya sabay marahas na pinaikot ang daliri n'ya sa nakausling butil ni Carmela.

"Alfred, yeah! That's it. It feels fvcking good!"

Kumiwal ang balakang ni Carmela habang nakatingala ito at walang tigil sa paghagod ng kanyang pagkàlàki.

"Fvck!"

Muli n'yang mura.

"Sit on me, woman!"

Itinaas pang lalo ni Carmela ang suot na mini skirt. Hinubad nito hanggang tuhod ang suot na undie at patalikod na umupo sa kanya.

"s**t, s**t!" Sunod-sunod n'yang mura.

He adjusted his car sit upang lumuwag ang kanilang pwesto. Humawak ang isa n'yang kamay sa kanyang pagkalàlàki habang ang isa pa ay sa bewang ni Carmela. Walang kahirap-hirap na naisagad n'ya ang sarili sa kalooban ng pagkababa3 nito.

Carmela keeps on moaning as he starts to pull and thrust hard. Sumagitsit ang upuan at umalog ang sasakyan kasabay ng mga halinghing ni Carmela.

"Gaaaddd Alfred! Huh!" Carmela shook in intense Climax.

Mabilis n'yang hinugot ang pagkalàlàki mula sa loob ni Carmela. He thrust his shaft in between Carmela's thighs until he felt his seed burst out.

"Ugh! Sh!t, sh!t!"

Habol n'ya ang kanyang paghinga habang naisubsob n'ya ang mukha sa likod ni Carmela.

Tunog mula sa kanyang cellphone ang umagaw sa kanyang atensyon. Umalis mula sa kanyang kandungan si Carmela at inayos nito ang sarili saka umayos ng upo.

He immediately cleaned up himself and took his phone from his front car compartment. Sinipat n'ya ang caller sa screen ng kanyang cellphone, ng makitang si Dexter ang tumatawag ay agad n'ya iyong sinagot.

"Dexter!" Aniya sa hiningal na tinig.

"What the hell is happening to you? May humahabol ba sayo?" Pagbibirong tanong ni Dexter mula aa kabilang linya.

"What do you need?" Sa halip ay balik tanong n'ya.

"Pwede ba tayong magkita? May mga documents lang ako na kailangang ipa-review sayo."

"Fine!" Agad n'yang sinabi ang location ng kanyang kinaroroonan. Kapagkuwan ay agad n'yang pinutol ang tawag.

"I can't send you home, Carmela. I have an important appointment tonight."

Carmela kissed her deeply on her lips. "Okay, see you tomorrow then. Magtataksi na lang ako paiwi."

"Mag-iingat ka!" Aniya.

Napapailing s'ya habang tinatanaw ng tingin ang papalayong taksi na sinasakyan ni Carmela. Gusto n'ya man tumigil sa ginagawa nila ni Carmela ay hindi n'ya magawa. Kalabisan na ng sobra kung ipagatabuyan n'ya ito.

Kahit papano ay nakaramdam s'ya ng konsensya, ngunit anong magagawa n'ya? Ito na mismo ang kusang lumalapit sa kanya upang ang ialay ang sarili? He is a man after all.

Muli s'yang bumalik sa loob ng restaurant upang hintayin si Dexter. Dexter is the CEO of De Luna Lending Corporation at matalik na kaibigan ng apo ni Don Alfredo na si Drake de Luna.

De Luna Lending Corporation ay sangay ng DLGC and as DLGC head of the legal team, dumadaan sa kanya ang mahalagang dokumento upang suriin.

Umupo s'ya sa pinaka sulok na bahagi ng restaurant kung saan medyo malayo sa ilang mga costumer na nag di-dinner sa mga oras na iyon.

Iginala n'ya ang paningin sa paligid habang nilalaro ng daliri n'ya ang kanyang electronic car key at mataman na naghihintay kay Dexter.

"Gusto mong malaya na magagawa ang gusto mo kasama ang babae mo diba, Justin?"

Umabot sa kanyang pandinig ang tinig ng isang babae na katapat ng kanyang mesa. Tila ito nakikipagtalo sa kasamang lalaki.

"Pwede bang 'wag ka na magpaligoy-ligoy, Felicity. What is it about this time, huh?"

"Don't let the media know about our engagement. I want my freedom at hindi ko matatamasa ang kalayaan na iyon kung nakakabit sa akin ang pangalan mo!"

"Yun lang ba ang pinunta mo dito? Don't worry, wala akong balak ipaalam ito sa buong sambayanan. I only need your family name for the business, to attract more investors. That's all!"

"Hi babe!"

Ani ng isang balingkinitan na babae na bagong dating. Tumayo ang lalaki at hinalikan ang babae. The woman was petite and yes beautiful.

Tumayo ang babae na kasama ng lalaki. "I'll go ahead. I'll just make sure na nagkakaintindihan tayo. I don't want us to fvcked each other. Nakakadiri!" Ani ng babae sabay hablot ng clutch bag nito.

Hindi napigilan ni Alfred ang magpakawala ng tawa sabay iling. The moment he raised his head, ay nagtama ang kanilang paningin ng babae. Matalim ang titig na ipinukol ng babae sa kanya nakikiita pa n'ya maging ang pagtiim ng mga bagang nito.

'Fvck!'

Pipi n'yang mura sabay mariin na napalunok.