EP 3 น้อง ม. 5 พี่ ม. 6
834 Words
EP 3
น้อง ม. 5 พี่ ม. 6
..................................
6 ปีก่อน
ต่อไปนี้จะขอเล่าย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน จุดเริ่มต้นเรื่องราวความรักของพี่มังกร และ น้องแป้งร่ำ
(โรงเรียนพิรามาพิทยาคม)
โรงเรียนเอกชนชื่อดังที่สามารถจุนักเรียนได้มากกว่าหนึ่งพันคน และ ท่ามกลางเหล่านักเรียนจำนวนมากนั้น มีนักเรียนชายอยู่คนหนึ่งที่มีชื่อเสียงโดงดังราวกับดารา เขาเป็นที่ชื่นชอบของทุกคน เก่งทั้งกีฬา หน้าตาก็ดี แถมมีเสน่ห์อีกต่างหาก นอกจากจะดังในโรงเรียนแล้วชื่อเสียงของเขาก็ยังลามไปต่างโรงเรียนจนมีสาว ๆ แอบมายื่นรอหน้าโรงเรียนอยู่บ่อยครั้ง
11.00 น.
"กรี๊ด!!!!!! พี่มังกร" เสียงเชียร์ของสาว ๆ ดังลั่นสนามในยามที่มังกรกำลังเลี้ยงลูกบอลหลบคู่แข่งทีมฝั่งตรงข้ามด้วยท่าทางสุดเท่
ตึก ตึก ตึก.....
เสียงกรี๊ดที่แสนแสบแก้วหูทำเอาแป้งร่ำ เหลียวมองไปยังสนามบอลด้วยความสงสัย ว่าใครกันที่เป็นต้นเหตุทำให้สาว ๆ แหกปากโก่งคอราวกับไม่กลัวเจ็บคอได้ขนาดนี้
"...................." ดวงตากลมโตที่ถูกพลางด้วยกรอบแว่นตาหนาจ้องมองไปยังร่างสูงของเดือนโรงเรียนคนดังในสนามด้วยสายตานิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เพียงครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเบนหน้ากลับมายังทางเดิน และก้าวเดินต่อไปอย่างเงียบ ๆ เพื่อพาตัวเองออกมาจากสถานที่ ที่เต็มไปด้วยความโหวกเหวกโวยวาย สำหรับแป้งที่ไม่ชอบความวุ่นวายแล้วนั้น การไม่อยู่ในที่ ที่เดียวกับเดือนคนดังของโรงเรียน ย่อมเป็นทางออกที่ดีที่สุด เพราะงั้น ตลอดสองปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ที่เธอย้ายเข้ามาเรียนมัธยมสี่ที่นี่ เธอจึงหลีกเลี่ยงที่จะอยู่สถานที่เดียวกันกับที่เดือนโรงเรียนอยู่ อยู่เสมอ แต่ทว่า เขาว่ากันว่า ยิ่งหนี ก็ยิ่งเจอ
12.50 น.
ตึก ตึก ตึก.....
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ " เสียงหัวเราะของเหล่าชายหนุ่มตรงทางเดินดังลั่น เรียกความสนใจของแป้งที่กำลังเดินขึ้นตึกให้เหลือบไปมอง ทว่าสายตาดันไปสบเข้ากับใครบางคนเข้าอย่างพอดิบพอดี
"...................."
"...................."
ทั้งมังกร และ แป้งสบตากันนิ่ง ซึ่งนั่นเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนสบตากัน และ ทราบถึงการมีอยู่ของกัน และ กัน
"นี่ไง"
"คนนี้ไงน้อง ม. 5 คนที่กูบอก" วินเอ่ยกระซิบกับมังกร ก่อนจะชี้ไม้ชี้มือมาที่แป้ง
" (-_-) ?" แป้งซ่อนความสงสัยเอาไว้ภายใต้ใบหน้าที่เฉยชา ถึงแม้จะไม่รู้ว่ารุ่นพี่ทั้งสองกำลังคุยอะไรกัน หรือชี้มือมาที่เธอทำไม แต่ทว่าแป้งก็ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจ และ คิดว่าอาจจะไม่ได้ชี้เธอก็ได้ เพราะก็มีคนหลายคนที่กำลังขึ้นบันไดมาเหมือนกัน เพราะงั้นเธอจึงเดินขึ้นตึกไปทันทีโดยไม่สนใจรุ่นพี่ทั้งสองอีก
ตึก
ตึก
ตึก.....
"เป็นไง เหมือนที่กูบอกไหม" วินกระทุ้งแขนเพื่อนที่มองตามร่างเล็กที่เพิ่งเดินขึ้นไปชั้นบนเบา ๆ
"คนนี้น่ะหรอที่มึงบอกว่าเป็นคนดังของ ม. 5"
"ที่บอกว่ามี Sex appeal สูง" มังกรเอ่ยถามเพื่อนเสียงเรียบ
"ใช่ ๆ เป็นไงบ้างน่ารักปะ?"
"อืม.....หน้าตาก็น่ารักดี" มังกรเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเหมือนเคย ถึงแม้เขาจะไม่เคยเห็นแป้งมาก่อนเลย ทั้ง ๆ ที่เธอก็เรียนที่โรงเรียนเดียวกับเขามาสองปีแล้ว แต่ทว่าเขามักจะได้ยินเรื่องของเธออยู่เสมอจากคนรอบตัว ซึ่งพอเขาได้มาเจอตัวจริงแล้ว เขากลับรู้สึกว่าหน้าตาก็น่ารักดีเฉย ๆ แต่ไม่ได้รู้สึกถึงเสน่ห์อะไรแบบที่เพื่อนบอกเลยสักนิด
"แสดงว่าไม่ใช่สเปคมึงสินะถึงทำเสียงเฉยชาแบบนี้" วินเอ่ย
"อืม" มังกรครางรับเสียงสั้น เป็นจริงดังที่เขาพูด เพราะสเปคของเขาคือสาวสวยแบบที่เห็นครั้งแรกแล้วทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าสวย เพราะงั้นแป้งสำหรับเขาแล้วก็ถือว่าหน้าตาน่ารัก แต่ทว่าไม่ใช่สเปคเขา
"ครับ ๆ พ่อคนหัวสูง" วินส่ายหัวไปมา ก่อนที่บทสนทนาเรื่องของแป้งจะจบลงแค่นั้น
หลายวันผ่านไป
เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก หลังจากวันนั้นที่มังกรได้รู้ถึงการมีอยู่ของแป้ง เขาก็บังเอิญเจอเธออยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นโรงอาหาร โรงยิม เวลาเดินเปลี่ยนคาบเรียนระหว่างชั่วโมง การบังเอิญเจอกันระหว่างเขากับแป้งมันถี่มาก ๆ และเพราะได้รู้ถึงการมีตัวตนของเธอไปเสียแล้ว เพราะงั้นสายตาของมังกรก็มักจะมองเห็นแป้งอย่างง่ายดาย ถึงแม้เธอจะไม่ได้สนใจถึงการมีอยู่ของเขาเลยสักนิดก็ตาม
..................................
เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์
= กำลังใจ(◕‿
- Writer
