น้องแป้งสุดเนิร์ด ถือศีล กินมัง(กร)

EP 5 โฟล์คซองงานโรงเรียน

EP 5

โฟล์คซองงานโรงเรียน

..................................

09.00 น.

วันงานโรงเรียน

หลายวันผ่านไป มังกร และ แป้งพวกเขาซ้อมดนตรีด้วยกันทุกวันหลังเลิกเรียน จนมังกรคิดว่าพวกเขาเป็นความสัมพันธ์ของคนที่รู้จักกันในระดับหนึ่งแล้ว ตอนนี้แป้งในสายตาของมังกรก็คือคนเนิร์ดพูดน้อย แต่ก็แอบเท่หน่อย ๆ ตอนเล่นกีตาร์

"เครื่องดนตรีเซตเสร็จแล้วค่ะ" แป้งเอ่ยกับอาจารย์สาววัยกลางคน หลังจากที่ตั้งสายกีตาร์กับเครื่องเสียงเรียบร้อย โดยการแสดงวันนี้ของเธอกับมังกรจะเป็นการเล่นดนตรีแบบโฟล์คซอง มังกรที่เป็นเดือนโรงเรียนมีหน้าที่ร้องเพลงให้ความสุขกับทุกคน ส่วนแป้งมีหน้าที่เล่นกีตาร์ และ ร้องคอรัสให้

"ถ้าเตรียมเรียบร้อยแล้วก็ประจำที่ได้เลยลูก" อาจารย์สาวเอ่ย ก่อนที่ทั้งมังกร และ แป้งจะเดินขึ้นไปประจำที่บนเวที

"ฮู้ว~" มังกรผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ เพื่อลดอาการตื่นเต้น ตอนนี้ที่สนามของโรงเรียนคลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่มารอชมการแสดงของเขา

แตะ

สัมผัสที่แสนแผ่วเบาที่หลังมือเรียกความสนใจของมังกรให้หันไปมอง ก่อนจะพบว่าเป็นแป้งนั่นเองที่เอานิ้วจิ้มแตะที่หลังมือเขาเบา ๆ

"ไม่ต้องตื่นเต้นนะคะ"

"แค่ทำเหมือนที่เราซ้อมกันเอาไว้" แป้งเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนอย่างเคย แต่ทว่ากลับทำให้คนฟังรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา

".....ครับ" มังกรพยักหน้ารับเบา ๆ ใจของเขาเริ่มสงบหายตื่นเต้นขึ้นมาบ้างแล้วในตอนนี้ ทว่ากลับรู้สึกใจเต้นแปลก ๆ แทน

"พร้อมนะคะ"

"123.........." แป้งนับจังหวัดเบา ๆ ทั้งมังกรและแป้งมองหน้าเพื่อดูสัญญาณ ก่อนที่การแสดงจะเริ่มต้นขึ้นเมื่อแป้งเริ่มตีคอร์ดกีตาร์ที่อุ้มอยู่ในมือ

ไม่บอกเธอ-Bedroom Audio

"อยากขยับเข้าไปใกล้เธอ"

"อยากรู้จักตั้งแต่ได้เจอ"

"ใจฉันสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ"

"ตั้งแต่วันแรกเจอ"

"ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ"

"พอรู้จักก็อยากจะทักทาย"

"แต่พอไม่เจอแล้วใจก็วุ่นวาย"

"เธอหายไปก็ห่วงเธอแทบตาย"

"จะเป็นเช่นไร"

"ตรงนั้นมีใครดูแลอยู่หรือไม่ก็ไม่รู้"

"แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่"

"ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคิดเช่นไร"

"ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่"

"ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป"

"ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ ๆ"

"ได้ยินเสียงได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล"

"จะซ่อนความลับเอาไว้ในหัวใจ"

"มากเพียงไหนฉันจะไม่ยอมพูดไป"

"อยากจะบอกให้เธอได้รู้ใจ"

"ที่จริงก็อยากจะบอกคำนั้นไป"

"แต่กลัวเหลือเกินว่าจะต้องเสียใจ"

"หากเธอรับไม่ได้"

"เธอคงไม่ยอมให้อภัยกับคำนั้น"

"กรี๊ด!!!!!!! พี่มังกร" เสียงกรี๊ดตะโกนเรียกชื่อเดือนโรงเรียนหนุ่มดังลั่นสนาม ก่อนที่สาว ๆ จะกรูกันเข้ามามอบดอกกุหลาบให้กับชายหนุ่มกันเต็มหน้าเวที

ตึกตัก~

มังกรกวาดตามองไปรอบ ๆ ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่แป้งที่กำลังนั่งดีดกีตาร์อยู่ หัวใจของเขาพลันเต้นตึกตักขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

15.00 น.

ตอนนี้กิจกรรมจบลงแล้ว สมาชิกชมรมดนตรีกำลังช่วยกันเก็บของเพื่อเคลียร์สถานที่ให้กลับไปอยู่ในสภาพเดิมก่อนจัดงาน

"เก่งมากเด็ก ๆ เดี๋ยววันนี้พวกเราไปกินปิ้งย่างกันนะ เดี๋ยวครูเลี้ยงเอง (^_^) " อาจารย์สาววัยกลางคนเอ่ยด้วยน้ำเสียงใจดี

"เย่!"

"ปิ้งย่าง ๆ ๆ ๆ ๆ" เสียงตะโกนกู่ร้องคำว่าปิ้งย่างดังลั่น ก่อนที่ทุกคนจะช่วยกันก้มหน้าก้มตาเก็บของด้วยท่าทางกระตือรือร้น

ตึก ตึก ตึก

ร่างสูงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของแป้งที่กำลังเก็บกีตาร์เข้ากระเป๋า

"น้อง.....วันนี้จะไปกินปิ้งย่างด้วยหรือเปล่า" มังกรเอ่ยถามแป้งเสียงเรียบ

" (-_-) ?" แป้งนิ่งมองคนตรงหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนที่เสียงของเพื่อนร่วมชมรมจะเรียกความสนใจของเธอให้หันไปมอง

"แป้งเก็บกีตาร์เสร็จรึยัง?"

"อื้อ เสร็จแล้ว" แป้งเอ่ย ก่อนจะเดินผ่านหน้าของมังกรไป

"เอามานี่สิ เดี๋ยวเราถือให้" เพื่อนร่วมชมรมหนุ่มเอ่ย ก่อนจะรับเอากระเป๋ากีตาร์ไปสะพายเอาไว้ และยื่นลูกอมให้กับแป้ง

"อ่ะนี่ รสโคล่า (^_^) "

".....ขอบใจนะ" แป้งรับเอาลูกอมรสโปรดมาถือไว้ ก่อนจะแกะกินทันที

"วันนี้อาจารย์แม่จะพาไปเลี้ยงที่ร้านไหนนะ"

"วันนี้แป้งก็จะกินกุ้งอีกหรือเปล่า ถ้าอยากกินแต่ไม่อยากแกะ เราอาสาแกะให้เหมือนเดิมนะ (^_^) "

"อื้อ ๆ" แป้งพยักหน้ารับหงึกหงักด้วยใบหน้าเรียบเฉย ทว่าบทสนทนาที่ดูออกรสกลับให้ใครบางคนรู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาแปลก ๆ

กึด!

..................................

เพิ่มลงคลัง+คอมเมนต์+ไลค์

= กำลังใจ(◕‿