ฮูหยินรองท้ายจวน

บทนำ

ไอที สาวน้อยรูปร่างอวบ แต่ทว่าหน้าตาจิ้มลิ้ม นิสัยดี เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม อยู่ในโลกส่วนตัว ยึดสวนผักที่ตัวเองปลูกเอาไว้เป็นอาชีพแม่ค้าขายผัก

ตอนที่เรียนจบใหม่ ไอทีพยายามหางานแล้วในเมืองหลวง แต่ว่าหานานหลายเดือนก็ไม่มีบริษัทไหนรับเข้าทำงาน ก็เลยกลับบ้านเกิดตัวเองมาพักผ่อนหย่อนใจ แต่ด้วยความที่ว่างก็เลยหาอะไรทำ เลยปลูกผักเอาไว้กิน แก้เหงาแก้เบื่อ

แต่ด้วยความที่ตอนปลูกแก้เบื่อ ปลูกเป็นจำนวนที่มากจนเกินไป จนผลผลิตมีมากจนเหลือกินเหลือใช้ จึงเอาไปขายที่ตลาดแถวในหมู่บ้าน แต่ไม่น่าเชื่อว่าขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เป็นผักปลอดสารพิษ และผักนานาชนิดสวยงาม จึงมีลูกค้าที่ผ่านไปผ่านมาเห็นเข้าจึงอุดหนุนในเวลาอันสั้นก็ขายหมด จึงสร้างรายได้อย่างที่ไม่คาดคิดว่าก่อน

หลังจากที่เห็นผลไอที ก็ปลูกผักเป็นอาชีพเลย ทำทั้งออนไลน์ ออฟไลน์เลย รับออเดอร์ไม่หวาดไม่ไหว แค่เห็นยอดเงินในบัญชีก็ยิ้มแก้มปริ แก้มที่มีอยู่แล้ว แทบจะแตกออกมาเหมือนผลไม้สุก

และเมื่อสินค้าขายดีมาก ก็จะเจอเจ้าถิ่นที่ขายมาก่อนเขม่น ด้วยความที่ไม่พอใจที่มาแย่งลูกค้าก็จะเกิดการทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยๆ ถ้าเจอหน้ากัน บางครั้งถึงเลือดตกยางออกเลยทีเดียว

จนอยู่มาวันหนึ่งที่เกิดเรื่องที่สวนผัก มีเจ้าถิ่นมาหาเรื่องถึงสวนผัก ขณะที่ไอทีกำลังเปิดน้ำ เพื่อให้สปริงเกอร์น้ำทำงาน น้ำที่ออกมาจากสปริงเกอร์กระทบผัก ชั่งเป็นภาพที่แสนสบายใจ

“มึงคิดว่ามึงเป็นใคร ถึงได้มาแย่งลูกค้าถึงถิ่นกู” เจ้าถิ่นพูดขึ้น พร้อมกับยกลูกน้องมากันสามสี่คน เพื่อมาขู่

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็หันไปมอง พร้อมกับกอดอก “ก็นึกว่าหมาที่ไหนมาเห่า” ยิ้มเหยาะใส่ด้วยความที่มาหาเรื่องถึงที ก็ต้องตอกกลับเสียบ้าง

“อีไอที กูบอกมึงแล้วใช่ไหมว่า อย่ามาขายผักแข่งกับฟาร์มผักของกู”

“ก็ไม่ได้อยากจะมาขายแข่งอะไร แค่ทำเล่นๆ แต่ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่ากว่าฟาร์มผักของมึง”

“หน๊อย...” เจ้าถิ่นกำมือแน่น จนเส้นเอ็นปูด

พอเห็นดังนั้น ไอทีคนนี้ก็ยิ้มเห็นฟันแทบทุกซี่ แล้วก็เดินกลับบ้าน เพราะคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ แต่ใครจะคิดว่าครั้งนี้เป็นรอยยิ้มสุดท้ายของไอทีที่อยุ่บนโลกนี้

วันรุ่งขึ้น

ไอทีก็ขับรถเข้าไปในเมือง เพื่อส่งผักที่แพ็คไว้เมื่อคืน ไปส่งให้ลูกค้าที่ออเดอร์เข้ามา และก็แวะซื้อเมล็ดผักชนิดอื่นๆ เพิ่มเติมจากที่ปลูกเอาไว้ เพื่อที่จะได้มีผักที่หลากหลายมากขึ้น รอบนี้ซื้อชนิดผักเยอะกว่าเดิมเป็นจำนวนมาก เผื่อปลูกแล้วมันตาย ไม่ขึ้น เพราะบางชนิดยังไม่เคยปลูกจะนำไปทดลองเพาะดู จากที่ศึกษาในยูทูบมาแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันช็อปปิ้งของเดือนด้วย ก็แวะซื้อของกินของใช้ติดไม้ติดมือจำนวนมาก เต็มรถจนไม่มีที่วาง

เมื่อซื้อของเสร็จก็รีบกลับบ้าน เพราะมีงานที่สวนต้องทำเยอะ ไหนจะต้องตัดผักบางอย่างไปขายที่ตลาดอีก โชคดีที่ว่า มีพ่อแม่ น้องชาย และยายช่วยกันดูแลด้วย เลยเบาแรงไปได้เยอะ จนตอนนี้จากคนที่หางานไม่ได้ มีอาชีพที่ที่ไม่คาดคิดว่าจะสร้างรายได้ให้ตัวเอง และครอบครัวได้ทำ และได้อยู่บ้านแบบสุขสบาย

พอใกล้ถึงหมู่บ้านตัวเอง กำลังเลี้ยวรถ ดันมีรถที่ไหนไม่รู้พุ่งเข้ามาชนอย่างจัง แล้วไอทีคนนี้สติก็ดับวูบไปเลย ไม่รู้สึกตัวเองอีกเลย