เล่ห์มาเฟีย

EPISODE 10 | ทบทวนความหลัง - NC

คำตอบของเธอมันทำให้เขาพอใจจนเจโรมใช้มือหนาดึงร่างบอบบางเข้ามาประชิดลำตัวของเขา แว๊บหนึ่งที่ก้มหน้าลงไปสบตาในขณะที่เธอก็เงยหน้าขึ้นมองเขาเช่นกัน

“พร้อมจะทำหน้าที่ของตัวเองไหม” คนถามเลื่อนปลายนิ้วมาลูบริมฝีปากอย่างแผ่วเบา

“พร้อมจะเป็นของพี่อีกครั้งหรือยัง” มิเกลเม้มริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ เพราะหน้าที่ และความรู้สึกมันมาพร้อมกัน และครั้งนี้เธอก็เต็มใจ เต็มใจที่จะตามใจเขา ปล่อยให้อะไรๆ มันเกิดขึ้นก็ได้ทั้งที่หากเราสองนั่งดื่มด้วยกันตอนนี้เธออาจจะได้หลายหมื่นแล้วก็ตาม

เจโรมใช้จังหวะที่คนตัวเล็กเผลอคิดอะไรก็ไม่รู้กดริมฝีปากหยักได้รูปลงไปบนปากนุ่มๆ กวาดสายตามองคนที่เขากำลังจูบอยู่ เห็นมิเกลหลับตาพริ้ม ทำราวกับว่าเธอเต็มใจแบบที่บอกจริงๆ

แบบนี้แหละหลอกล่อง่าย เชื่อเถอะว่าเขาใช้เวลาไม่นานและจบเกมส์นี้ได้รวดเร็วแน่นอน

และพอถึงตอนนั้น ควรที่จะสำลักความแค้นจะเป็นพี่ชายเธอ ไอ้เพื่อนเหี้ยๆ ที่เคยหักหลังเขาอย่างมัน

“อื้ออ!” เสียงหวานพยายามทักท้วงเมื่อลิ้นสากสอดควานเข้าไปในโพรงปากบางก่อนตวัดโลมเลียตักตวงความหวาน

มาเฟียหนุ่มใช้ความชำนาญที่มีมากกว่าลูบไล้ส่วนเว้าส่วนโค้งพร้อมกับการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอออกทีละชิ้น จัดการจนมิเกลเปลือยเปล่าก่อนจะลากไปที่เตียงภายในห้องชุดหรูพร้อมกัน

“คืนนั้นพี่ทำให้เกลรู้สึกแย่ไหม” จำไม่ได้เลยว่าทำให้เธอรู้สึกประทับใจกับเซ็กซ์ในครั้งนั้นหรือเปล่า แต่สำหรับเขาถือว่าเขาโชคดีมากที่เจอเธอ เพราะหากคนที่อยู่ตรงนั้นเป็นคนอื่น ป่านนี้ชีวิตของเขาคงวุ่นวายมาก เพราะเชื่อว่าไม่มีใครไม่อยากได้เขาและหนีหายไปเงียบๆ แบบมิเกลแน่นอน

“ขอโทษนะที่พี่จำไม่ได้ แต่วันนี้จะรื้อฟื้นความทรงจำ ถ้าวันนั้นทำไว้ไม่ดี วันนี้เดี๋ยวพี่แก้ตัว” มิเกลเงยหน้าสบตากับเจ้าของนัยน์ตาคมดุที่มองเธออย่างเจ้าเล่ห์ ยิ่งเห็นรอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นบนมุมปากหนา มันก็ยิ่งกระตุ้นให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรง

สบตากันไม่นานคนตัวโตก็ก้มลงมาจูบเธออีก จูบนานมาก จูบจนใจสั่น

“พร้อมไหม”

“พะ พร้อมค่ะ”

“ตอบให้พี่ชื่นใจหน่อยว่าพร้อมอะไร” มิเกลแก้มเห่อร้อน เธอเบือนหน้าหนีแต่เขาประคองใบหน้าเธอกลับคืน

“กะ เกลพร้อมเป็นของพี่โรม” สิ้นสุดคำนั้นก็ไม่มีคำพูดใดเล็ดลอดออกมาขัดจังหวะชายหนุ่มได้อีก

มาเฟียหนุ่มดึงร่างบอบบางเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม ดูดดุนกลีบปากนุ่มทั้งบนและล่างก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปควานหาความหวาน

ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นหน้าอกอวบเต็มไม้เต็มมือ ร่างสูงขยับเข้าไปเบียดแนบชิดจนไม่มีสิ่งใดแทรกผ่านระหว่างเธอและเขาได้เลย

มิเกลหลับหูหลับตา ยอมรับทุกอย่างที่เขาป้อนให้ ร่างกายที่กำลังถูกปรนเปรอแทบทุกสัดส่วนทำสมองของเธอมันขาวโพลน แขนขาแทบไม่มีแรงยิ่งตอนที่มาเฟียหนุ่มถอนจูบ ผละตัวเล็กน้อยก่อนจะซุกใบหน้าซอกคอขาว ฝ่ามือเลื่อนปลดเปลื้องอาภรณ์ที่เธอสวมใส่อย่างรีบร้อน จากนั้นไม่นานทั้งเธอก็เปลือยเปล่าต่อหน้าเขา

มิเกลซุกใบหน้ากับแผงอกกว้าง เธอเขินสายตาของเขาเวลาที่มองร่างกายของเธอ และการกระทำของเธอมันก็ทำให้อีกคนหลุดเสียงหัวเราะออกมา

มาเฟียหนุ่มเคลื่อนตัวเข้าประชิด ฝ่ามือเคลื่อนไปกอบกำอกอวบอิ่มขาวผ่องแล้วขย้ำไม่แรงนัก ขณะที่สายตายังหยุดมองแค่ที่ใบหน้าเธอทิ้งเวลาไว้ตรงนั้นไม่นานใบหน้าคมคายก็ซุกต่ำ ลิ้นและปากของเขาจู่โจมเข้าหาก้อนเนื้อกลมกลึงของเธอทันที

“อ๊าส์…” เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างสุดจะกลั้นในยามที่ลิ้นสากตวัดโลมเลียที่ปลายถันก่อนจะขบเม้มอย่างตะกละตะกลาม

ฝ่ามือเล็กเผลอสอดขยุ้มเข้ากับผมดกสั้น ลืมคิดว่าการทำแบบนั้นมันอาจจะทำให้เขาไม่พอใจและไม่ชอบใจ เพราะเขาไม่ใช่คนที่เธอจะไปทำแบบนั้นด้วยได้

มาเฟียหนุ่มสะบัดปลายลิ้นรัวๆ ที่ปลายถันก่อนจะเหวี่ยงร่างบอบบางไปที่เตียง ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตก่อนจะโยนออกไปให้พ้นทางตามด้วยการปลดเข็มขัดหนังราคาแพง จนกระทั่งตัวเขาไม่เหลืออะไรเลยบนร่างกายมาเฟียหนุ่มจึงก้าวขาตามไปที่เตียง

สบตากันอีกครั้งในตอนที่เจโรมแยกเรียวขาขาวออกจากกัน ตากลมสวยที่ถูกโอบล้อมด้วยแพขนตางอนยาวเผลอมองแก่นกายกลางลำตัวของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ พานลมหายใจก็ติดขัดขึ้นมาดื้อๆ เมื่อเห็นความแข็งขืนใหญ่โตที่ถูกโอบล้อมด้วยเส้นเลือดโปดโปน

“ยังกลัวมันอยู่ไหม” คืนนั้นเหมือนเขาจะจำได้ว่าเธอกลัวเขาแค่ไหน

“มะ ไม่ค่ะ” ตอบแบบไม่สบตาเลยไม่เห็นว่าบนใบหน้าหล่อเหลากำลังมีรอยยิ้ม

“แน่ใจนะว่าจะไม่ร้องไห้เหมือนคืนนั้นอีก” ทั้งที่ตัวตนของเขามันแข็งและร้อนฉิบหาย อยากกระแทกใจจะขาด แต่ต้องอดทนใจเย็นเอาไว้ก่อน

“จะทำตอนไหนคะ” เธอไม่อยากคุยกับเขาไปมากกว่านี้ เพราะใบหน้าของเธอมันเห่อร้อนจนยากที่จะควบคุมไปแล้ว

“ใจร้อนจังเลยนะ อยากให้เอาแล้วเหรอ”

“นะ หนูง่วงแล้วค่ะ อยากกลับไปนอนแล้ว”

“ถ้าเกลลงจากเตียงได้พี่พากลับไปนอนเลย” เขาบอกเธอด้วยรอยยิ้ม พูดจาเสียงอ่อนเสียงหวาน เล่นกับใจเธอบ้าง

“ได้ค่ะ” เธอตั้งท่าจะผลักเขา เป็นจังหวะที่เขาโน้มตัวลงไปคร่อม ตรึงแขนเธอไว้หลวมๆ

“ถ้าเธอลงจากเตียงได้ พี่ตามไปกระแทกทุกที่ที่เธอไป จุกก็ห้ามร้องโอเคไหม”

“คนบ้า” แล้วจากนั้นคำพูดจากริมฝีปากสวยก็ถูกกลืนกินเพราะจูบของเขาอีกครั้ง

ขาขาวถูกดันให้แยกออกจากกันพร้อมกับแก่นกายร้อนที่สวมเกราะป้องกันเรียบร้อยแล้วที่ขยับรุกล้ำฝ่าความคับแคบ

เสียงต่อต้านดังออกจากปากของคนที่จูบกันอยู่ เช่นเดียวกับความคับแคบที่ดูดดุนความใหญ่โตเกินมาตรฐานจนมาเฟียหนุ่มถอนจูบแล้วขบกรามแน่น

มองความเจ็บปวดผ่านทางสีหน้า ทั้งที่เคยมีอะไรกันมาแล้ว แต่เธอก็ยังคับแคบ คับแน่นเหมือนวันนั้นเลย

ปึก!

“อื้ออออ!” ร่างบอบบางสะดุ้งโหยง ฝ่ามือดึงทึ้งท่อนแขนแกร่งเพื่อระบายความเจ็บปวดในทันที

“อ๊าส์! แน่นฉิบ” ก้มมองช่วงล่างที่ตอกเข้าจนสุดก่อนจะตวัดสายตามองคนน้ำตารื้น

มิเกลกัดปากตัวเองแน่น แล้วแม่งทั้งสีหน้า ท่าทาง แบบนี้คือล่อให้ความอดทนของเขามันขาดสะบั้นเลยว่างั้น

มาเฟียหนุ่มขยับเอวสอบ ซอยสะโพกเนิบนาบก่อนที่ความคับแคบจะบังคับให้เขากระแทกเธอแรงๆ จนร่างกายโยกคลอน

เจโรมมองใบหน้าสวยๆ อย่างพึงพอใจ เขาจะทำให้เด็กคนนี้รักเขา รู้สึกดีกับเขาจนโงหัวไม่ขึ้น เอาให้เธอไปไหนไม่รอด อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ในเมื่อพี่ชายเธอมันเหี้ยใส่เขาก่อน ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่เขาจะเอาคืนมันอย่างจริงจัง