เวลาผ่านไปชั่วครู่หนึ่งช้อนกลางร้องไห้จนสติเธอกลับมา โดยมีเสือใหญ่ ซีและทีเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดไม่ไปไหนเพราะกลัวเธอจะคิดสั้นอีก
‘’ฉันจะกลับแล้ว’’อยู่ช้อนกลางก็พูดออกมาและจะลุกขึ้น แต่ทั้งสามคนไม่ไว้ใจกลัวเธอจะคิดสั้นจึงรั้งไว้
‘’ไม่ๆ จะกลับไปทั้งแบบนี้ไม่ได้หรอกพวกฉันเป็นห่วง เดียวเธอเกิดอยากฆ่าตัวตายอีกทำไง’’ซีรีบแย่งเพราะเขากลัวจริงๆ ว่าช้อนกลางจะยังมีความคิดนั้นอยู่ ภาพที่หญิงสาวกล้าทิ้งตัวลงไปจากสะพานยังติดตา ถ้าพวกเขาช้าไปอีกเพียงนิดเดียวเธอคงจะไม่รอดชีวิตอย่างแน่นอน
‘’ฉันหิวข้าว ฉันหิวน้ำ ถ้าฉันอยู่ต่อฉันคงจะตายจริงๆ เพราะไม่ได้กินอะไรเลย’’ช้อนกลางพูดพร้อมกับเสียงท้องที่ร้องดังขึ้นอย่างได้จังหวะ นั้นจึงทำให้ทั้งสามคนถอนหายใจอย่างโล่งอกและคลายความกังวลลง
‘’กินเลยนะ ตามสบายเลย รับรองว่าจะไม่มีเหตุการณ์อย่างเมื่อคืนอีกแน่นอน’’ทีการันตีความปลอดภัยให้ช้อนกลาง ตอนนี้ทั้งสามคนพาเธอออกมากิน
