‘’อย่าทำนะ หยุด ไม่ทำ พอ พอแล้ว หยุดเถอะ ฮื้อๆ ขอร้องล่ะ หยุดเถอะ ฮื้อๆ’ ’ฉลามกอดช้อนกลางที่ตอนนี้ดิ้นพรวดพราดอยู่บนพื้นไว้แน่น เสียงร้องไห้ของคนสองคนดังปะปนกัน ก่อนที่ร่างเล็กจะหยุดดิ้นและปล่อยโฮออกมาแล้วซุกหน้าร้องไห้ลงไปที่อกแกร่งของฉลามอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้
‘’ฉันยอมแล้ว มาคุยกันดีๆ เถอะนะ อย่าใช้อารมณ์คุยกันอีกเลย ตอนนี้เด็กในท้องไม่ผิด เราไม่ควรทำร้ายเขา’’ฉลามเว้าวอนพร้อมกับลูบหัวช้อนกลางที่ยังคงร้องไห้ตัวสั่นซุกหน้าอยู่ที่หน้าอกเขา ฉลามกระชับกอดร่างเล็กไว้แน่นเพื่อจะปลอบโยนและอยากให้เธอหยุดร้องไห้
‘’ฉันขอโทษที่เมื่อกี้ตะคอกเสียงดังใส่เธอ ฉันตกใจ ฉันตกใจจริงๆ ฉันไม่ได้จะโทษว่าเป็นความผิดเธอ หยุดร้องไห้เถอะนะ เงยขึ้นมาคุยกันดีๆ เถอะ’’ฉลามพูดไปลูบหัวเธอไปอย่างอ่อนโยน ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันสับสนไปหมด เขาไม่คิดเลยว่าความมักง่ายของเขาและอยากลิ้มลองความแปลกใหม่แค่เพียงสองครั้งจะนำปัญ
