‘’คุณ คุณครับ เป็นอะไรไหม คุณ….’’เสียงเรียกหนึ่งทำให้ช้อนกลางที่นั่งร้องไห้อยู่ต้องรีบเช็ดน้ำตาแล้วเงยหน้าขึ้น
‘’เอ่อ คือ คือฉัน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ’’เธอตอบพรางปาดน้ำตาออก
‘’ช้อน ช้อนกลาง ช้อนกลางใช่ป่ะ นี้เราเองต้นน้ำ ลูกแม่นาง พ่อกล้า’’ชายหนุ่มผู้มาเยือนที่จำช้อนกลางได้เอ่ยทักเธออย่างตื่นเต้น ช้อนกลางพิจารณาดูดีๆ ก็พบว่าผู้ชายตรงหน้าคือเพื่อนในสนิทสมัยเด็กของเธอ
‘’ต้น ไอ้ต้น หึ้ย ไอ้ต้น กรี๊ดดดดดด ‘’ช้อนกลางจากที่เศร้าโศกเปลี่ยนเป็นกระโดดกอดคนตรงหน้าด้วยความดีใจจนลืมไปว่าตัวเองท้องอยู่ ต้นน้ำเองก็ดีใจอุ้มคนตัวเล็กหมุนไปหมุนมาตามประสาเพื่อนรักที่เคยสนิทกันมากๆ
‘’โอ๊ยๆ เดียวๆ อย่าหมุน อย่าหมุน วางฉันลงก่อน ฉันท้องอยู่ เดียวล้ม’’ช้อนกลางรีบบอกเพื่อน ชายหนุ่มเมื่อรู้ก็รีบวางเธอลงด้วยความระมัดระวัง
‘’นี้ช้อน ช้อนท้องแล้วหรอ จริงป่ะเนี่ยดูไม่เห็นเหมือนคนท้องเลย’’ต้นน้ำมองคนตรงหน้าที่อยู่ในช
