“อ้าวเมิง! มาแล้วเหรอ นี่เจนนี่ ... เจนนี่ นี่ยัยอายตา” น้ำหวานแนะนำผู้หญิงตรงหน้าให้ฉันรู้จัก
“เจนนี่ค่ะ... พอดีเราย้ายมาจากที่อื่นน่ะ ยังไม่รู้จักใครรุ่นพี่ก็เลยพามาแนะนำให้รู้จักกับแตงกวาแล้วก็น้ำหวานน่ะ” เจ้าตัวส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กรูปร่างไม่ต่างจากฉันแต่ดูเธอจะบอบบางกว่าฉันเยอะเลย ผิวขาว หน้าตาน่ารักเชียวหละ
“อ๋อจร้า.. ยินดีที่ได้รู้จักนะ” ฉันเองก็ยิ้มตอบกลับไป จากนั้นพวกเราก็นั่งคุยกันถามไถ่เรื่องนู่นเรื่องนี้ไปเรื่อยจนถึงเวลาเรียนก็พากันไปเรียนตามปกติ...
วันนี้ฉันมีเรียนแค่วิชาเดียวตอนบ่ายแต่เป็นวิชาเดียวที่ลากยาวหลายชั่วโมงตั้งแต่บ่ายโมงจนถึงสี่โมงเย็นเลย พอเลิกเรียนปุ๊บยัยแตงกวาก็โอดครวญเพราะมันยังไม่ส่างดีจากเมื่อคืน น้ำหวานบอกว่าหลังจากที่ฉันกับพี่ธามกลับแล้วแตงกวากับพี่อิฐก็ท้าดวลเหล้าต่อจนเมาพับหลับคาโต๊ะไปทั้งคู่
“โอ้ยยยย .... ปวดหัว เมิงงง...พาไปหาอ
