“จ้ะ... แล้วนี่เจนนี่อ่ะ มาซื้อของกับพี่ชายเหรอ” ฉันเองก็ส่งยิ้มหวานกลับไปพร้อมกับยิ้มให้กับผู้ชายที่ยืนข้างเธอด้วย
“จ้ะ ^_^” ยิ้มหวานแต่ดูเหมือนคนข้างๆ เธอสีหน้าจะดูเศร้าอีกแล้ว นี่ฉันคิดไปเองอีกแล้วใช่ไหม?
“แล้วนี่พวกเธอจะไปค่ายอาสาด้วยหรือเปล่าอ่ะ เห็นรุ่นพี่บอกว่างานนี้ไม่บังคับแต่ก็อยากให้ไปกันทุกคน” เจนนี่เปลี่ยนเรื่องถามทันทีจนฉันที่มองหน้าพี่ชายของเธออยู่ต้องละสายตามาสนใจเธอแทน
“ไปสินี่กิจกรรมแรกเลยนะ พวกเราไม่พลาดแน่นอนจร้า” แตงกวาตอบกลับแล้วมันก็ยิ้มจนตาหยี
“จริงเหรอ... ดีใจจังเราเองก็จะไปเหมือนกัน จะได้สนิทกับเพื่อนๆ เร็วๆ “ เจนนี่ว่าพลางฉีกยิ้มกว้าง ..รอยยิ้มจะสดใสไปไหนเนี้ย.. แล้วเราก็คุยกันต่อสักพักก่อนที่เจนนี่ก็ขอตัวแยกออกไป
ฉันกับน้ำหวานแล้วก็แตงกวาพากันเดินตรงไปยังลานจอดรถ วันนี้แตงกวาเอารถมามันเลยอาสาจะไปส่งเพราะฉันซื้อของค่อนข้างเยอะ แต่ทันทีที่รถเคลื่อนตัวออ
