เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดขบไปทั้งตัวเนื่องจากผ่านสงครามมาทั้งคืน ก็คนที่นอนข้างๆ นี่น่ะสิกว่าจะยอมหยุดเล่นเอาฉันเกือบสลบ ไม่รู้ไปคึกอะไรมา แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันรู้สึกดีเอามากๆ ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้ยินคำว่ารักจากเขา... แต่ฉันก็จะอดทนรอ
สายตาหวานจ้องมองคนตัวโตที่นอนหลับสนิทแม้จะเช้าแล้ว พลางปลายนิ้วเรียวก็เขี่ยเบาๆ ลงตรงปลายจมูงโด่งก่อนจะยิ้มหวานออกมาอย่างลืมตัว พี่ธามเวลาหลับดูน่ารักเหมือนเด็กไม่มีพิษไม่มีภัยต่างจากเวลาตื่นมาก
“จ้องแบบนี้จะลักหลับกันเหรอ” เสียงทุ้มงัวเงียพร้อมกับรอยยิ้มเอ่ยขึ้นแม้จะยังหลับตาสนิท
“ใครจะอยากลักหลับพี่กันคะ ตื่นแล้วก็ลุกได้แล้วคะ ไปอาบน้ำจะได้ไปกินข้าวหิวจะแย่แล้ว” ว่าพลางฉุดแขนแกร่งให้ลุกไปอาบน้ำเพราะตอนนี้ฉันอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
“ขออีกห้านาทีนะ...ง่วง” แต่คนตัวโตกลับงัวเงียต่อรอง
“โอเคงั้นอายลงไปข้างล่างก่อนนะคะ” ว่าแล้วก็หม
