พอเข้ามาถึงร้านก็เห็นทุกคนนั่งรวมกันอยู่ที่โต๊ะแล้ว ฉันเดินเข้าไปยังโต๊ะที่มีกลุ่มเพื่อนนั่งอยู่แต่จู่ๆ ก็มีเสียงแจ้งเตือนข้อความเข้ามาที่มือถือของฉัน ฉันรีบหยิบมันขึ้นมาดูคิดว่าเป็นพี่ธามแต่พอเห็นเบอร์ก็รู้ว่าไม่ใช่เขา มันเป็นเบอร์เดิมกับที่ส่งมาหาฉันเมื่อคืนนี้แต่ครั้งนี้ไม่มีข้อความใดๆ มีเพียงรูปภาพภาพหนึ่ง พอฉันเปิดเข้าไปดูก็สตั้นไปเลย เพราะภาพที่เห็นมันเป็นภาพที่ตรวจครรภ์ที่ขึ้นขีดสองขีดแสดงให้รู้ว่าเจ้าของของมันกำลังตั้งครรภ์ แต่ของใครแล้วส่งมาให้ฉันทำไม?
“อายตา! อายตา!! ยัยอายตา!!!!” เสียงของแตงกวาดึงฉันให้หลุดจากห้วงความคิดของตัวเอง ฉันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วหันไปหามันแทน
“ตะโกนทำไมหูจะแตก”
“ก็เรียกตั้งนานเหม่ออะไรอยู่” มันเอียงคอมองหน้าฉันนิ่ง
“เปล่า... แล้วนี่น้ำหวานหละ?” ฉันชวนมันเปลี่ยนเรื่องคุย ก่อนที่มันจะถามคำถามมากไปกว่านี้
“ไปห้องน้ำ”
“อือ” ว่าแค่นั้นแล้ว
