Only you รักร้ายหลังแต่ง.... Nc20+

Chapter 4 : หงุดหงิดเพราะเธอ-2

“คืออายรอคนมารับน่ะค่ะ” ฉันยิ้มแห้งให้พี่ภาคิน เพราะนึกถึงพี่ธามขึ้นมาก็นึกถึงภาพของเขากับพี่ลูกหว้าด้วย ...บ้าจริงเลยฉัน... ส่ายหน้าเบาๆ เพื่อไล่ความคิดของตัวเองแล้วถามพี่ภาคินต่อ

“แล้วพี่คินหละคะเลิกเรียนแล้วเหรอ?”

“อื้ม... เลิกแล้วครับแต่ยังมีทำรายงานกลุ่มต่อ นี่พี่ก็กำลังจะออกไปซื้อของกินมาให้พวกเพื่อนพี่น่ะ เราจะเอาอะไรไหมเดี๋ยวพี่ซื้อมาฝาก” พูดพร้อมรอยยิ้มพริมใจ

“ไม่เป็นไรค่ะน้องเกรงใจ ขอบคุณนะคะ” ฉันเองก็ยิ้มตอบไป

“ขี้เกรงใจนะเราอ่ะ อาทิตย์นี้ไอ้ภูผาไม่อยู่เดี๋ยวพี่รับหน้าที่ดูแลหลานรหัสเอง ^_^” ยิ้มน่ารักอีกละเดี๋ยวหยิกแก้มเลย >0<

“เดี๋ยวพี่ภูผาก็งอนอีกหรอกค่ะ ยิ่งชอบบอกว่าพี่คินเอาใจแต่อายแต่ไม่เคยสนใจน้องรหัสอย่างเขาเลย” ฉันหัวเราะคิกคักเมื่อนึกถึงพี่ภูผาเวลาทำหน้างอนพี่รหัสตัวเอง ผู้ชายตัวใหญ่ๆ หุ่นล่ำๆ หน้าเข้มๆ เวลางอนน่ารักพิลึก

“ไอ้นั่นมันบ้า ฮ่าๆ”

ฉันนั่งคุยสัพเพเหระกับพี่ภาคินอยู่พักใหญ่ก่อนที่เราทั้งคู่จะหันไปมองรถสปอตสีดำที่ขับมาจอดหน้าตึกและบีบแตรเสียงดังลั่น พร้อมกับลดกระจกฝั่งคนขับลงแล้วส่งสายตาอำมหิตพุ่งตรงมาที่ฉันกับพี่ภาคิน

บรี๊นนนนนนน!!!!

ฉันยกมือขึ้นปิดหูตัวเองทันที พี่ธามที่หน้าตาบอกบุญไม่รับกำลังมองฉันเขม็งไม่รู้ไปกินรังแตนที่ไหนมาทำไมดูหงุดหงิดอะไรเบอร์นั้น

“เออ... อายขอตัวก่อนนะคะพี่คิน ...บายค่ะ” ฉันบอกลาแล้วส่งยิ้มหวานให้พี่ภาคินก่อนจะเดินตรงไปยังรถที่จอดรออยู่

“บีบแตรทำไมคะตกใจหมด เดี๋ยวพี่ รปภ. ก็มาไล่หรอก” ทันทีที่เข้ามานั่งในรถฉันก็หันไปบ่นเขาที่ตอนนี้นั่งทำหน้านิ่ง คิ้วหนานั่นขมวดเข้าหากันจนจะติดกันอยู่แล้วพร้อมกับส่งสายตาดุมาที่ฉัน

“ระริกระรี้เชียวนะกับผู้ชายน่ะ!!” เสียงเข้มนั่นบ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังหงุดหงิด

“นี่พี่ด่าฉันอีกแล้วนะ ปากร้ายยิ่งกว่าผู้หญิงอีกรู้ตัวไหมคะ!!” ฉันเองก็หันไปจ้องเขาเขม็งเหมือนกัน บรรยากาศภายในรถตอนนี้มันมาคุสุดๆ ทำไมเราสองคนพูดจากันดีๆ ไม่ได้สักทีนะ อยู่ด้วยกันทีไรต้องทะเลาะกันตลอด

“ถ้าการที่ต้องมารับฉันแล้วมันทำให้พี่หงุดหงิดแบบนี้ทีหลังก็ไม่ต้องมาค่ะ ฉันกลับเองได้!!!!” กระแทกเสียงใส่เขาพร้อมกับยื่นมือไปเปิดประตูรถแต่ก่อนที่ฉันจะลงรถพี่ธามก็ดึงฉันกลับเข้ามาพร้อมกับล็อคประตูจากฝั่งคนขับพลางเอื้อมมือมาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ฉัน

“อย่าคิดที่จะลงไปหามัน!!” เสียงทุ้มเข้มถูกเค้นรอดไรฟันออกมา มือหนาออกแรงบีบต้นแขนเล็กจนเป็นรอยแดง

“พี่ธาม!! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะมันเจ็บ!!” ฉันน้ำตารื้นพยายามบิดแขนออกจากพันธาการของเขา และดูเหมือนเขาจะรู้ตัวว่าตัวเองออกแรงบีบแขนฉันแรงไป พอเขาเห็นหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บแล้วก็รีบปล่อยมือทันที หลังจากนั้นก็กระชากเครื่องยนต์ออกตัวไปอย่างรวดเร็ว ตลอดทางกลับบ้านเราไม่ได้พูดอะไรกันเลย พอมาถึงห้องเขาก็เดินหายขึ้นชั้นสองไปเลยส่วนฉันหลบออกมานั่งในสวนที่ระเบียง

ติ๊ง!!!! เสียงแจ้งเตือนไลน์ของฉันดังขึ้น

แตงกวา :: คืนนี้ไปร้าน T Bar กันไหมเพื่อนสาว พรุ่งนี้ไม่มีเรียนด้วย ไปกันๆๆๆๆ

น้ำหวาน :: อีกแล้วเหรอเมื่อคืนเพิ่งไปมาเองนะ ตับจะพังก่อนเรียนจบไหวว่ะ

อายตา :: ไป!!!! สามทุ่มเจอกัน แต่กรูไปแต่งตัวห้องเมิงนะแตง

แตงกวา :: เออได้มาเลย

แตงกวาไลน์มาชวนออกไปร้านเหล้า ฉันที่กำลังหงุดหงิดเพราะทะเลาะกับพี่ธามก็ตอบตกลงทันที ออกไปข้างนอกก็ดีกว่าที่ต้องมานั่งเบื่ออยู่ในห้องนี้ ถึงฉันกับเขาจะอยู่ห้องเดียวกันแต่ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าอยู่คนเดียวอยู่ดีแหละ เพราะเราต่างคนต่างอยู่มีแค่นอนร่วมห้องเดียวกันเท่านั้น

Timetawin part...

“แม่งเอ้ย!!”

ผมขว้างโทรศัพท์ในมือลงบนเตียงด้วยความหงุดหงิด วันนี้มีแต่เรื่องที่ทำให้หงุดหงิด ตอนที่ผมนั่งประชุมคณะอยู่กับเพื่อนๆ ไอ้อิฐมันยื่นมือถือให้ผมดูไอจีของลูกหว้าที่เธอเพิ่งโพสรูปคู่กับผมลงไป ผมไม่รู้ว่าเธอแอบถ่ายรูปกับผมตอนไหน จริงๆ แล้วผมเจอเธอเมื่อคืนนี้ที่ร้านเหล้าเธอเดินเข้ามาทักแต่ผมไม่ได้สนใจจะคุยด้วย ผมรู้ว่าเธอคิดอะไรกับผมแต่ผมไม่เล่นด้วย ผมไม่สนใจผู้หญิงที่คบผู้ชายทีละหลายๆ คน และผมเองก็ไม่เคยคบใครจริงจังด้วย ผู้หญิงทุกคนแค่ผ่านมาชั่วคราวแล้วก็ผ่านไปเพราะผมรู้ตัวเองดีว่ายังไม่พร้อมที่จะจริงจังกับใคร ไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายในชีวิตจนมีอายตาเข้ามานี่แหละ ยัยเด็กนั่นถ้าอยู่นิ่งๆ ก็ดูน่ารักดีแต่ไม่รู้ทำไมเจ้าหล่อนชอบทำให้ผมหงุดหงิดอยู่เรื่อย เวลาอยู่กับคนอื่นพูดจาคะขายิ้มหวานแต่พออยู่กับผมไม่เห็นเคยทำ

ผมนั่งเล่นเกมส์อยู่ในห้องนอนนานหลายชั่วโมงแต่ก็ยังไม่เห็นอายตาขึ้นมาบนห้องเลย มองดูเวลาอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบสี่ทุ่มแล้ว ผมละจากหน้าจอคอมฯ แล้วไปอาบน้ำ

ติ๊งๆๆๆๆ !!!

เสียงเตือนไลน์ดังขึ้นรัวๆ ทันทีที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวยังไม่ทันจะได้แต่งตัวก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังสนั่น

“แม่งมีใครตายรึป่าววะ!!” หยิบมือถือที่ผมขว้างลงบนเตียงขึ้นมาดู

อิฐ :: เหี้ยธามมึงมาที่ร้านเดี๋ยวนี้เลย หมากำลังจะคาบเมียมึงไปแดกแล้วเนี้ย!!

อาร์ม :: ให้เร็วเลยมึง!!

อิฐ :: คืนนี้เมียมึงโคตรเด็ดกรูบอกเลย

คิมหันต์ :: เหี้ยอิฐ เดี๋ยวไอ้ธามก็แดกหัวเมิงหรอก!

ไอ้อิฐมันส่งรูปมาให้ผมด้วย ทันทีที่ผมเห็นรูปนั้นเส้นเลือดตรงขมับผมมันก็เต้นตุบๆ เลย

“อายตา!!!!!” มือหนาบีบโทรศัพท์ในมือแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนบนหลังมือได้อย่างชัดเจน.........