เช้าต่อมา....
เช้านี้ฉันตื่นตั้งแต่ตีห้าแล้วรีบหนีออกจากห้องของพี่ธามก่อนที่เขาจะตื่นและก่อนที่คนอื่นๆ จะตื่นด้วย เมื่อคืนเขาแสบมาก ทิ้งรอยไว้เต็มเลยแถมยังฝากรอยไว้ที่คอของฉันอีกต่างหาก คิดแล้วก็ได้แต่ฟึดฟัดโมโหตัวเองที่คล้อยอารมณ์ตามเขาไปซะได้... จากนั้นก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวและไม่ลืมที่จะกลบรอยที่เขาฝากไว้ที่คอ พอทำธุระเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำก่อนจะสะดุ้งเพราะเจอเข้ากับเจนนี่ที่กำลังจะเข้าห้องน้ำต่อจากฉัน
“อุ้ย!!” ตกใจเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มหวานให้เธอ
“เจนนี่....จะอาบน้ำเหมือนกันเหรอ ตามสบายนะเราเสร็จแล้ว” ว่าแล้วก็เดินเลี่ยงออกมา เจนนี่ไม่พูดอะไรเธอเพียงแค่ส่งยิ้มน้อยๆ มาให้แต่แววตานั้นกลับไม่ยิ้มตาม
สายตาคมที่แฝงไปด้วยความเกลียดชังมองตามหลังของอายตาจนลับสายตา....
เช้านี้รุ่นพี่เรียกรวมพวกเราตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะทำกิจกรรมด้วยกันก่อนจะกลับกรุงเทพฯ ในวัน
