“อายตาเป็นอะไรของเมิง?” เสียงของแตงกว่าดึงฉันให้หลุดออกจากภวัคความคิดของตัวเอง ตอนนี้พวกเรายังนั่งกันอยู่ใต้ตึกคณะเพื่อทำงานกลุ่ม
“เปล่า...แค่คิดอะไรเพลินๆ น่ะ” ฉันตอบกลับมันไปแล้วก็กลับมาสนใจกับการค้นข้อมูลในอินเตอร์เน็ตต่อ
“คืนนี้ไปเที่ยวกันไหม ไปพักสมองกันกรูเครียดมาหลายวันแล้วเนี้ย” แตงกวาว่าพลางใช้มือนวดขมับของตัวเองเบาๆ
“ก็ดีนะจะได้คลายเครียดด้วย” น้ำหวานเสริมขึ้นมาอีกคน
“งั้นชวนน้องรหัสไปด้วยดีไหม? จะได้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้นไง” ฉันเสนอความคิดออกไปพวกมันเองก็เออ ออ เห็นด้วย จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านแล้วนัดเจอกันอีกทีตอนสามทุ่ม วันนี้ฉันนั่งแท็กซี่กลับบ้านเหมือนวันก่อนๆ ที่ผ่านมา คงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าทำไม ก็เพราะคนที่เคยรับ-ส่งฉันตอนนี้เขายุ่งมากน่ะสิ!! แต่ไม่เป็นไรหญิงแกร่งอย่างอายตาซะอย่างไปเอง-กลับเองได้อยู่แล้ว....
ร้าน T Bar.... สามทุ่ม....
ฉันเดินเข้ามาในร้า
