Her Greatest Seduction

Party

Chapter 2

Pagbalik namin sa headquarters, sinalubong agad kami ng masigabong palakpakan. Kasi nga naging matagumpay ang naging mission ko. Pero may nakikita akong isang asungot na nakasimangot sa akin at ang sama ng tingin sa akin. Sino pa ba ang epal minsan—ay lagi pala sa trabaho ko? Malamang si Kristian na yun. Sinamaan ko din siya ng tingin at umiwas naman agad ito. Napangisi na lang ako. Wala naman pa lang binatbat sa tinginan eh. Tss.

Dumaan muna ako sa private office ni Chief Alfred at alam kong kating-kati na siyang sermunan ako dahil doon sa kanina. Ayoko ko ng isipin kong ano yung naging distraction ko. Nakakapanira ng mga stimuli ko sa katawan yun. Psh.

Pagpasok ko sa office nito, naabutan ko siyang nakatalikod mula sa glass wall niya at nakatingin sa ganda ng city. "Sit down, Agent Lilac." Utos niya at napalunok ako habang umuupo sa visitor's chair. Napakaseryoso ng boses niya. Bihira mangyari na kausapin niya ako ng napakaseryoso. Hindi naman kasi ako madalas palpak sa trabaho well, except for this. Muntik na akong mapalpak. Buti na nga lang at saktong pagkabukas ng gate of tracking eh, natapos ko na agad i-shut down yung website at nakapag-exit ako ng maayos sa computer system ng mga nagmamay-ari ng website na yun.

Saktong paghinga ko ng malalim ay sakto ding humarap siya sa akin. Napalunok ako ulit. Grabe nakakatakot si Chief Alfred. Gwapo pero nakakatakot. Napasandal ako sa upuan ko at hinintay ko siyang magsalita nang umupo siya sa executive chair niya. At ipinatong ang mga siko niya doon at pinagsalikop niya ang mga palad niya. "You knew what happened there, Agent Lilac. Muntik ka ng ma-track. Good thing you had finished it before the gate of tracking would opened. Care to explain what had just happened and you didn't answered back a while ago?"

Natahimik ako sa kanya. Napatanong ako sa sarili ko. Sasabihin ko ba? Oo ata. He has a right to know dahil muntik ng maging mission failed ang mission ko. Isa iyon sa mga malalaking assignment na madalas na i-handle ko at first time kong ma-distract. Tiningnan ko si Chief. "Na-distract po ako, Chief." Yumuko pa ako para masabing I felt sorry talaga.

"You were distracted from what?" Nang napaangat ako ng tingin, nakataas ang isang kilay nito na parang hindi naniniwala sa sinabi ko na na-distract talaga ako. Na-distract naman talaga ako, di ba? Di ba?

From who? I wanted to correct him pero parang binigyan ko na siya ng hint na bukod kay Luke ay ibang tao ang iniisip ko kundi si—Cut the crap. Paano naman kasi ako madi-distract? Hindi ko pa rin talaga matanggap na wala na ang virginity ko. Ang laking tanga ko eh. I still remembered na umuwi ako ng bahay after mangyari yun, I took a bath all day at sinabon ko ng paulit-ulit ang katawan ko na para bang mababawi pa yung nawala sa akin at para din mawala yung amoy at mawala yung kung anong ginawa sa akin ng Blue na yun na pareho naming ginusto. Halos umiyak ako at pinagsisisihan ang nangyari. Pakiramdam ko parang gusto kong umiyak ulit. Pero hindi na ako makaiyak. Naiyak ko na halos lahat ng luha ko na nasa mata ko.

"Why are you clenching your fists, Lilac?"

Agad akong napatingin kay Chief Alfred. "Ha?" Hindi ko narinig ang sinabi niya.

Tinitigan niya ako ng hindi makapaniwala. "I think I knew why were you distracted." Sabi niya at hinaplos niya ang baba niya habang tinitingnan ako.

Bigla akong nanlamig sa kinauupuan ko. What does he mean? Alam niya? Oh no! Huminga ako ng malalim habang hinihintay na magsalita si Chief Alfred. Natatakot ako sa mga sasabihin niya. Nang tiningnan ko siya ng diretso sa mga mata niya, blangko ang expression niya na siyang ikinakaba ko ngayon. I fidgeted my fingers in a shake manner. Kinakabahan ako. Kinakabahan talaga ako. Nagpapawis na ng malamig ang mga kamay ko. Diyos ko!

"I think that you had a personal problem so that's why you were distracted a while ago. Am I right, Agent Lilac?"

Nakahinga ako ng maluwag. Whew! Akala ko alam niya kung sino yung nagdi-distract sa akin. Thank God! Tumango ako. "Yes, Chief. A very personal problem." And it's all about myself. Gusto ko sanang idagdag kaso baka maghinala siya at mapaisip sa sinabi ko.

"Hmm." Tumango-tango siya. "Okay then. But next time, Agent Lilac, don't overthink your problems at home while you're in a mission. It once distracted you. Ayoko ng maulit ulit ito. Are we clear?"

"Affirmative, Sir."

"Okay. You're now dismissed."

Tumayo na ako at binigyan ko na lang siya ng tango. Nang nakalabas na ako, mas lalo akong nakahinga ng maluwag. Thank goodness! I was saved. I closed my eyes at overwhelmed pa rin ako dahil nakaligtas ako. Well, Chief has a point. Akala ko nga to the point na nahulaan talaga niya kung sino yung nagdi-distract sa akin kanina. At bigla na lang pumasok sa isip ko yung mukha ng taong nag-distract sa mission ko. Blue is a very sinful hombre made for every girl's t**s. His handsome chiseled face. His male scent. His expert lips that kissed every inch of my body...

Naipilig ko ang ulo ko. Ano ba itong pinag-iisip-isip ko! Ramdam ko na namumula ako. Kinastigo ko ang sarili ko. Baliw na yata ako! Baliw na! Sobrang baliw!

Di ba hindi ko na dapat siya iniisip? Dapat nga nagagalit ako sa kanya. Pero bakit hindi ko maramdaman iyon! Hindi pwede! Hindi pwede ito!

Lumapit ako sa may dingding at inumpog ko ang ulo ko ng malakas. But it's a wrong move dahil nang napa-aray ako sa sakit, yung mukha niya at boses niya ang nakita at narinig ko. "I'll be careful. Don't worry, we will take it slowly and gentle."

"Argh!" I shook my head. What the f**k! Kailangan ko ng itigil ang pag-iisip sa kanya. Nakakasira ng ulo! Sobra! Sobra!

"Violet!"

Napatayo ako ng tuwid nang marinig ko ang boses ni Luke na tumatawag sa akin sa di kalayuan. Lumingon ako kung saan nanggaling ang boses na iyon. I saw Luke walking towards me with a smile on his face. Napatingin ako sa kanya doon sa gwapong mukha niya. Gusto kong mapailing. Mas hamak na gwapo si Blue kaysa sa kanya.

Patagong kinurot ko ang sarili ko. Ano na naman itong kabaliwan ang sinasabi ko na naman! Ngayon naman pinagkukumpara ko na si Luke kay Blue. Tae! Itigil mo na to, Violet! I scolded myself. Nababaliw na ako. Bwisit na Blue na yan! Sinisira niya ang sistema ko!

Pinilit kong maging masaya. "Luke!" Tumakbo ako palapit sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. "Na-miss kita."

I heard him chuckle but he hugged me back. "Babe, I missed you, too. I heard that your mission was accomplished but nagkaroon daw ng muntik na sabit sa mission." He checked my face and cupped it. "Are you alright?"

Ngumiti ako. "Hmm. I'm fine, Lucas." Nakahinga uli ako ng maluwag nang di siya nagtanong kung anong klaseng problema ang nagkaroon kanina. Pero hindi ako makakasiguro. I'm sure that Luke will be going to talk to Chief about the updates of it. And thinking about it, makes me nervous. Kunwari akong sumimangot sa kanya para maalis ang kabang nararamdaman ko. "Siguro nambabae ka na naman habang wala ako noh."

He gave me a look of Are-you-serious look. "Babe naman! You accused me again."

I sighed. And pinched his cheek. "I'm just kidding, babe." I gave him my cocky grin.

Tumawa na lang siya. "Pa-kiss nga kung nagbibiro ka nga." Pabirong sabi niya.

Napailing-iling ako. "You initiate first." Hamon ko sa kanya.

"My pleasure." Sabi niya at ibinaba niya ang ulo niya at inilapat niya ang labi niya sa labi ko. Instantly, he moved his lips against mine and I responded back. When I made my move which is responding at Luke's kiss, a handsome face of Blue flashed in my mind. Bigla akong natigil sa paghalik kay Luke at umiwas sa kanya. Agad din akong lumayo sa kanya. "Honey, what's wrong?" Pagtingin ko sa kanya, nakita ko ang kalituhan sa mukha niya.

"N-Nothing. I-I just remembered s-something." Someone. Pagtatama ng isip ko. I mentally shook it away. Binigyan ko ng ngiti si Luke. Pero may naalala din ako agad na palusot. "I remembered the upcoming party of one of your associates in business. I know you're invited right? You told me about it." I simply hid my hand and crossed my fingers. Sana bumenta yun. Sana i-accept ni Luke.

Napaisip siya at napakunot din ang noo niya. Siguro ay inaalala niya. Oo, may party na dadaluhan si Luke. Sinabi niya sa akin yun.

"Ah! Of course, I remembered it, Babe. It will be held in a five star hotel at Friday night." Lumapit siya sa akin at niyakap ang bewang ko. "And of course, sasamahan mo ako. I want you to accompany me." He said at hinalikan niya ang noo ko.

Napakagat-labi ako. Papayag ba ako? Minsan lang naman manghingi ng favor si Luke. At isasama niya daw ako sa party? First time yun. I mean, first time niya akong inalok na sumama sa kanya. I've been in party before noong college ako. Well, sa club pala yun. Haha. But indeed, I've been in a socialite party kung saan naroon yung mga elite people. Kailan na nga ba nangyari yun? Ah, oo, noong nagkaroon ako ng isang observation mission noon.

"Sure." Sabi ko sabay ngiti.

Ngumiti din siya. "So, I'll pick you up on Friday at seven?"

Tumango na lang ako. Nakaisip na ako ng susuotin ko para doon. To make Luke's be obsessed in me. Haha. Pero di ko pa rin maiwasan ang maisip si Blue, the mysterious stranger.