พรึบ!!!!
"พระนางมันทกาเจ้าคะ" เสียงเรียกจากนางบริวารตนนึงที่พระนางมันทกามักจะเรียกไหว้วานอยู่บ่อยครั้ง
"มีอันใดหรือ กรรณิการ์" พระนางมันทกาถามนาคสาวตนนั้น
"หม่อมฉันจักรมาใคร่ขออนุญาต ออกจากวังนคราจันทรา ไปยังเมืองมนุษย์ เพื่อไปฟังธรรมเจ้าค่ะ"กรรณิการ์ ขออนุญาตแม่เมืองของวังแห่งนี้
"เราอนุญาต เจ้าไปเถิด รักษาเนื้อรักษาตัวด้วยนะ เราเองก็อยากไปกับเจ้า ติดตรงที่ เจ้าพี่ท่านไปทรงงานอยู่ข้างนอกวัง หากเราไป ก็คงจักดูมิดีเท่าใดนัก เราอนุโมทนาบุญกับเจ้าด้วยนะ"พระนางมันทกา บอกกับกรรณิการ์อย่างเมตตา
"ขอบพระทัย พระแม่เมืองเจ้าค่ะ"กรรณิการ์คลานมาสวมกอดตรงที่ขาของพระนางมันทกาที่นั่งร้อยดอกไม้อยู่
"ไปเถิด ขอเจ้าจงปลอดภัย อย่าได้มีสิ่งใดกล้ำกราย เรายินดีในกุศลที่เจ้าจักไปฟังธรรม"พระนางมันทกาอวยพรนาคสาวบริวารตนนั้น
ตอนนี้พระนางมันทกาออกมาเดินดูความเรียบร้อยในวังนคราจันทรา ตั้งแต่มีพระนางเข้ามา ชาวเม
