พรึบ !!!!
"พี่ท่านจักพาน้องไปที่ใด" หยาดมณี ถามองค์นคราที่จูงมือของเธอเดินไปโดยมิบอกกล่าว
"พี่จักพาน้องไปหาท่านพ่อของน้องอย่างไรเล่า" องค์นคราตอบหยาดมณีพร้อมกับรอยยิ้ม
หยาดมณี ถึงกับหยุดเดิน
"น้องเป็นอันใด"
"น้องเพิ่งออกมาเองนะเจ้าคะ จักให้น้องกลับเสียแล้ว"หยาดมณีตอบพลางเมินหน้าหนีพี่ด้วยความแสนงอล
"โถ่ น้องพี่ พี่มีเหตุอันจำเป็นต้องพบหน้าหารือกับท่านพ่อของน้อง อย่างอลพี่ไปเลย" องค์นคราง้องอลหยาดมณี
หยาดมณีมองหน้าองค์นคราอย่างแสนงอล แต่ก็ยอมตามไปอย่างโดยดี
"อ้าวท่านนครา มาหรอกหรือนี่"พ่อของหยาดมณีเอ่ยเมื่อเห็นองค์นคราเดินมาพร้อมหยาดมณี
"ท่านผู้อาวุโส เราขอทำความเคารพ"องค์นครานพไหว้พ่อของหยาดมณี
"เจ้าก็ไปซุกซน ให้พี่ตามอีกแล้วสินะ" พ่อของหยาดมณีตำหนิบุตรสาว
"อันใดกันเล่า ท่านพ่อลูกมิได้ซน"หยาดมณีตอบบิดาอย่างแสนงอล
"น้องมิได้ซุกซน ท่านผู้อาวุโส อย่าได้ตำหนินางเลย"องค์นครากล่าวช่ว
