"หมายความว่า พี่ๆตามมาตั้งแต่ต้น" ฟ้ามณีถาม นิลภัทรและมนตรา
"ขอรับ พระชายา" มนตรา บอกกับฟ้ามณี
"เดี๋ยวๆๆๆ พูดปกติได้มั้ย อย่าพูดแบบนี้ ฟ้าไม่ชิน" ฟ้ามณีโวยวาย
นิลภัทร และมนตรามมองหน้าองค์นครา องค์นคราพยักหน้าอนุญาต
"ได้ครับคุณฟ้ามณี" นิลภัทรกล่าว
"ไม่ ไม่ ไม่ต้องคุณ ฟ้ามณีเฉยๆ" ฟ้ามณีบอก
"เออ" มนตรา อึกอัก
"พี่นครา บอกคนของพี่ให้เรียกฟ้าเฉยๆ ไม่ต้องคุณ" ฟ้ามณีหันมาโวยองค์นครา
"ทำตามที่น้องฟ้ามณีบอก" องค์นคราสั่งลูกน้อง
"ครับ" ทั้งสองรับคำ
"โอ้ยย แล้มาทำมัยกันเยอะแยะ ที่บาดาล ไม่มีงานทำหรือไง" ฟ้ามณีบ่นนาคทั้ง สามตน
"หึ น้องทำมั้ยดูหงุดหงิดจัง" องค์นครา ถามฟ้ามณีอย่างอารมณ์ดี
"ไม่ให้หงุดหงิดไงไหวคะ เล่นเหมือนมีผู้คุมมาตามเลย เริ่มเข้าใจความรู้สึกของหยาดมณีแล้วสิ จะเฝ้าอะไรนักหนา กลัวหายหรือไงกัน" ฟ้ามณีบ่นพี่ยืดยาว
"ก็น้องหนีพี่มาแล้วนี่ไง น้องทำสำเร็จแล้วนี่ไง" องค์นคราบอ
