บทที่ 17 วรมันนาคราช

1135 Words

พรึบ!!!! "พระนางมันทกา เจ้าคะ" กรรณิการ์ ร้องเรียกพระนางมันทกา "เจ้ากลับมาแล้วหรือกรรณิการ์"พระนางมันทกาถามกรรณิการ์อย่างยินดี ที่เห็นนางกลับมาอย่างปลอดภัย "เจ้าคะ หม่อมฉันกลับมาแล้ว" กรรณิการ์ตอบพระนางมันทกาพร้อมรอยยิ้ม "เป็นอย่างไร สุขใจดีหรือไม่" แม่เมืองแห่งวังนคราจันทรา ถามชาวเมืองอย่างกรรณิการ์อย่างห่วงใย "ดีมากเจ้าคะ หม่อมฉันมีเรื่องใคร่ขอปรึกษา พระองค์ด้วยนะเจ้าคะ" กรรณิการ์กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม "มีอันใดหรือ"พระนางมันทกา วางดอกไม้ในมือ แล้วหันมาหากรรณิการ์ อย่างให้ความสำคัญ "คือว่า หม่อมฉันขึ้นไปยังโลกมนุษย์ แล้วมีมนุษย์ใจดีต่อหม่อมฉันเป็นอย่างมาก หม่อมฉันอยากตอบแทน ด้วยการให้สมบัติของหม่อมฉัน ที่หม่อมฉันมี พระแม่เมือง จักว่าเยี่ยงไรเจ้าคะ" กรรณิการ์ปรึกษาพระนางมันทกา อย่างขอคำชี้แนะ "กรรณิการ์ สมเป็นเป็นของเจ้า เจ้าอยากจักตอบแทนใคร สุดแท้แต่ใจเถิด เรามิว่าเจ้าดอก หากแต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD