ผมมองแววตาไอ้น้ำนิ่ง ผมรู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่ และมันก็เป็นแบบที่ผมคิดไว้ คือมันเห็นใจผู้หญิงทุกครั้ง ถึงมันจะเป็นคนที่โหดคนหนึ่ง แต่กับผู้หญิงมันมักจะพ่ายแพ้ต่อความอ่อนแอของผู้หญิง ผมกลัวนิสัยที่มันเป็นแบบนี้ จะเป็นภัยกับตัวมันเอง เมื่อมันก้าวเข้ามาสู่โลกมืด เท่ากับขาข้างหนึ่งมันได้เหยียบไปที่นรก ผมไม่อยากให้มันพลาดท่า วงการนี้เราจะไว้ใจใครไม่ได้ แม้แต่ตัวเราเอง ผมเห็นมันเป็นลูกน้อง เป็นน้อง เป็นเพื่อนที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมา ผมจึงตามมันไปที่ห้องใต้ดิน และมองดูการกระทำของมัน และต้องเตือนสติมัน
"บอสครับตัวเธอร้อนมากเลยนะครับ ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เธอคงไม่รอด" เมื่อเดินออกมาจากห้องเก็บของที่ขังยัยนั่นไว้ ไอ้น้ำนิ่งมันก็ยังพยายามพูดเพื่อให้ผมยอมช่วยเธอ มันกลายเป็นคนที่ใช้ความรู้สึกทำงานตั้งแต่เมื่อไหร่ มันจะรู้ตัวบ้างไหม ถ้ามันยังใช้ความรู้สึกทำงาน มันอาจพลาดและถูกเล่นงานกลับในสักวัน
"ไอ้น้ำน
