บทที่20 อยากทำให้เสียใจ
‘’ เดี่ยวผมขอตัวไปหาเพื่อนๆ ทางโน้นก่อนนะครับ’ ’ภากรพูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที คุณหญิงพัชชาได้แต่ถอนหายใจที่ลูกชายนั้นยังคงมีท่าทีพยศไม่เลิก
‘’ ฉันต้องขอโทษเธอกับหนูแพรอีกครั้งนะพราวที่ลูกชายฉันไม่ได้ความเลย’ ’คุณหญิงพัชชาเอ่ยอย่างเหนื่อยใจ
‘’ ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ แค่นี้แพรเอาอยู่’ ’แพรไหมจับมือคุณหญิงพัชชาไว้เพื่อให้กำลังใจ
‘’ เรื่องของหัวใจมันยากที่จะบังคับ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทาง ฉันเชื่อว่าสักวันภากรจะต้องมอบทั้งหัวใจและชีวิตให้แพรไหมอย่างเต็มใจ เพราะฉะนั้นเธออย่าเศร้าไปเลยพัชชา เดียวเราไปหาอะไรทานกันตรงโน้นดีกว่า’ ’พริ้งพราวเอ่ยให้กำลังใจเพื่อนรักของตนก่อนจะจูงมือคุณหญิงพัชชาให้ไปรับประทานของหวานอีกมุม แพรไหมจึงถือโอกาสเดินทักทายและผูกสัมพันธ์กับเหล่าแขกในงาน ไม่ว่าเธอจะขยับตัวเดินไปไหนก็ได้รับความสนใจ แม้แต่กลุ่มเพื่อนๆ ของภากรเองก็ยังคะยั้นคะยอให้ภากรไปพ
