ใบหย่าเท่านั้นที่คุณสามีต้องการ

แพรไหม

สามปีก่อนหน้า....

แพรไหมในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนหันมองซ้ายมองขวา เธอกวาดสายตามองหาบางอย่างพร้อมกระชับแว่นสายตากรอบหนาบนหน้าอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

''มาถูกที่ไหมนะ?''หญิงสาวพูดกับตัวเองพร้อมกับล้วงเอามือถือรุ่นกลางเก่ากลางใหม่ขึ้นมาดูให้แน่ใจว่าเธอมาบ้านไม่ผิดหลัง

''อ่าใช่แล้วหลังนี้แหละ...ใช่เลย''แพรไหมพูดพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะยื่นมือไปกดกริ๊งหน้าบ้านหลังใหญ่นั้น แต่กดอยู่นานก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้

''ทำไมไม่มีใครออกมาเลยล่ะ ไหนบอกว่ากดกริ๊งแล้วจะมีคนออกมาเปิดประตูให้ไง''แพรไหมสบทอย่างหัวเสีย เธอเดินทางมาที่บ้านหลังนี้ตามคำขอร้องของรินดาเพื่อนสนิท เพื่อนของเธอได้งานเป็นครูสอนภาษาเกาหลีให้กับลูกของบ้านหลังนี้แต่รินดาเธอเกิดอุบัติเหตุกระทันหันจึงขอร้องให้แพรไหมมาทำหน้าที่แทนระหว่างที่พักรักษาตัว แพรไหมที่เพิ่งเรียนจบมาและยังว่างงานจึงรับทำงานแทนเพื่อนอย่างไม่ลังเล ก็จะลังเลทำไม ในเมื่อรินดานั้นยอมยกเงินเดือนทั้งหมดให้เธอ

'เดือนล่ะสามหมื่นห้าฉันยกให้แกหมดเลย' เพียงได้ยินเท่านั้นแพรไหมก็ตกลงรับปากรินดาทันทีโดยไม่ได้ถามรายละเอียดอะไรเพิ่มเติ่ม ระหว่างกำลังยืนหัวเสียอยู่นั้นเสียงแตรรถก็ดังขึ้น แพรไหมหลุดจากภวังค์ทันที

''เฮ้ นี้เธอ เธอน่ะ มาด้อมๆมองๆอะไรหน้าบ้านฉันย่ะ!!!!''เสียงแหลมของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น แพรไหมหันไปมองตามเสียงนั้นทันที บนรถคันหรูมีหนุ่มหล่อหน้าตาดีเป็นคนขับ เขาคือภากรส่วนคนที่นั่งข้างๆเขานั้นคือเพชรกัญญาแฟนสาวของเขาเอง เพชรกัญญาเป็นลูกสาวเจ้าของบ้านที่แพรไหมกำลังด้อมๆมองๆอยู่

''เอ่อ สวัสดีค่ะคือว่าฉันจะมาทำงานที่บ้านหลังนี้น่ะค่ะ มีคนนัดฉันมา นี้ค่ะเอกสาร '' แพรไหมทำท่าจะเปิดกระเป๋าเอาเอกสารที่รินดาเตรียมไว้ให้ขึ้นมา

''ออ คนงานใหม่นี้เอง เอกสารอะไรไม่ต้องๆป้าส้มเขาบอกฉันไว้แล้ว ไหนๆก็มาแล้วอ้าวนี้รีโมทประตู เสร็จแล้วก็รีบตามไปช่วยฉันขนกระเป๋าด้วย!!!'' ยังไม่ทันที่แพรไหมจะได้ส่งเอกสารในมือให้ เพชรกัญญาก็โยนรีโมทประตูที่กดเปิดประตูไว้แล้วให้เธอรับเสียก่อน แพรไหมที่กำลังงงๆอยู่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย

''คุณ แฮ่กๆ คุณค่ะเดียวค่ะเดียวก่อน แฮ่กๆ''แพรไหมที่ต้องวิ่งมาจากประตูรั้วหน้าบ้านเพื่อเข้ามายังตัวบ้านหลังใหญ่หอบแห่กๆด้วยความเหนื่อย

''หยุด อย่าพึ่งมาถามอะไรฉันตอนนี้ ฉันร้อน ไปขนของลงจากรถก่อนไป เร็วๆอย่าให้ฉันอารมณ์เสียเชียว เดียวหงุดหงิดขึ้นมาจะถูกหักเงินซะ!!!!''เพชรกัญญาเอ่ยเสียงดุเพราะไม่ชอบให้คนรับใช้มากวนใจ เธอเข้าใจว่าแพรไหมคือคนรับใช้ที่ป้าส้มหัวหน้าแม่บ้านส่งมาดูแลเธอ ส่วนแพรไหมพอได้ยินว่าจะถูกหักเงินก็รีบเข้าไปช่วยอย่างเลี่ยงไม่ได้

''ผมช่วย''เสียงทุ่มของภากรดังขึ้นเพราะไม่อยากให้แฟนสาวอารมณ์ไม่ดี

''จิ๊ ที่รักจะไปช่วยทำไมคะ นั้นหน้าที่ของคนใช้นะคะ คุณจะไปแย่งงานคนใช้ไม่ได้ ไปค่ะเข้าบ้านกันเถอะ เพชรร้อนจะตายอยู่แล้ว''ภากรพยักหน้ารับอย่างขัดไม่ได้ สำหรับเขาแล้วเพชรกัญญาชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้เสมอ แพรไหมอ้าปากค้างพรางหอบแห่กๆ เธอเองก็อยากจะอธิบายนะแต่หายใจไม่ทัน เพชรกัญญาเองก็เดินตัวปลิวเข้าบ้านไปแล้วด้วย

''โอ้ย อะไรเนี่ย ฉันมาถูกหลังจริงป่ะเนี่ย แห่กๆ!!!!''แพรไหมพูดกับตัวเองพรางคว้าเอาโทรศัพท์กลางเก่ากลางใหม่ที่เหน็บอยู่กระเป๋ากางเกงขึ้นมาเพื่อจะดูให้แน่ใจว่าเธอมาไม่ผิดหลัง

''ก็ถูกหลังนี้ แล้วทำไมจากครูสอนภาษาถึงได้กลายมาเป็นคนรับใช้ได้ล่ะเนี่ย ไว้ให้อารมณ์เย็นลงก่อนค่อยบอกเขาก็แล้วกัน ดูท่าคุณหนูนั้นจะร้ายเอาเรื่องไม่เบา!!!!'' แพรไหมที่เช็คดูข้อมูลบ้านเลขที่และรูปบ้านจนแน่ใจก็คิดว่าเธอมาไม่ผิดหลัง หญิงสาวกะว่าถ้าช่วยเพชรกัญญายกกระเป๋าลงจากรถและขนของเข้าบ้านเสร็จแล้วค่อยอธิบายให้เพชรกัญญาเข้าใจว่าเธอไม่ใช่คนรับใช้

''แห่กๆ โอ้ยกระเป๋าใบก็ไม่ได้ใหญ่ทำไมหนักขนาดนี้เนี่ย กว่าจะขนขึ้นชั้นสองครบทุกใบฉันตายแน่เลย แห่กๆ'' แพรไหมที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงขนกระเป๋าไปเดินบนไปอย่างทุลักทุเล

''นี้หล่อนทำไมช้าจัง ฉันหิวน้ำจะแย่อยู่แล้วนะ นั้นขนเสร็จรึยังไปเอาน้ำเย็นๆมาให้ฉันก่อนเร็ว'' เสียงแหลมๆของเพชรกัญญาตะโกนเรียกหาแพรไหม

''คร้า จะไปเดี่ยวนี้เลยคร้าาาาาา'' แพรไหมจีบปากจีบคอขานรับถึงแม้ในใจอยากจะหยุมหัวเพชรกัญญามากแค่ไหนก็ตาม

''น้ำเย็นๆมาแล้วค่ะ''แพรไหมที่ในมือประคองถาดน้ำดื่มสองแก้วเดินมาวางตรงหน้าเพชรกัญญาและภากรอย่างระมัดระวัง แต่เพราะการขนกระเป๋าหลายใบทำให้มือเจ้ากรรมดันอ่อนแรงเอาเสียดื้อๆในขณะที่จะยกแก้วน้ำยื่นให้แก่คนทั้งสอง

''ว้ายยย ตายแล้วนังโง่นี้ แกจงใจทำน้ำหกใส่ฉันหรอ!!!!!!''เพชรกัญญาส่งเสียงกรี๊ดร้องทันทีเพราะแทนที่เธอจะได้ดื่มน้ำเย็นๆกลายเป็นว่าเธอถูกน้ำหกใส่จนเปียกแทน

''ขอโทษค่ะ ขอโทษนะคะฉันไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ เดียวฉันเช็ดให้นะคะ''แพรไหมเองก็ตกใจไม่แพ้กันเธอยกมือไหว้เพชรกัญญาและรีบดึงเอาทิชชู่ที่วางอยู่ใกล้ๆมาเพื่อจะช่วยเช็ดให้

''นี้แกหยุดเลยนะอย่าเอามือสกปรกมาโดนชุดฉัน ทำไมป้าส้มถึงได้ส่งคนใช้เง้องะแบบแกมาได้เนี่ย ฉันจะเหลืออดกับแกแล้วนะ!!!''เพชรกัญญาลุกขึ้นใช้นิ้วชี้ของเธอผลักหัวของแพรไหมอย่างใส่อารมณ์

''นี้ที่รักใจเย็นๆเถอะ อย่าอารมณ์เสียเลยนะ เขาพึ่งมาทำงานวันแรกคงยังจะปรับตัวไม่ได้ อย่าดุนักเลย''ภากรลุกขึ้นดึงแขนเพชรกัญญาให้นั่งลงเพราะเขารู้สึกไม่เห็นด้วยนักที่แฟนสาวตำหนิคนใช้คนใหม่ด้วยวาจาที่รุนแรงเกินไป แม้จะรักและตามใจเพชรกัญญามากเท่าไหร่แต่สำหรับภากรแล้วเขาไม่ชอบเลยเวลาที่แฟนสาวนั้นใช้คำพูดไม่น่ารักกับคนอื่น

''คุณอย่ามายุ่ง นี้บ้านฉัน ฉันต้องสอนหล่อนให้หราบจำว่าอะไรควรไม่ควร มีอย่างที่ไหนมาทำงานวันแรกก็ทำน้ำหกใส่เจ้านาย เพราะฉะนั้นฉันจะหักเงินเธอ เพื่อเป็นการทำโทษ!!!'' เพชรกัญญาหันไปดุภากรที่กล้ามาขัดเธอก่อนจะหันไปทางแพรไหมเพื่อตำหนิต่อ

''ทำไม....มองหน้าทำไมไม่พอใจหรอ เธอไม่พอใจฉันงั้นหรอ นังคนใช้ อีคนชั้นต่ำ!!!!!''

''นี้คุณมันจะมากเกินไปแล้วนะ คำก็คนใช้ คำก็คนชั้นต่ำ!!!''แพรไหมที่ตอนนี้ความอดทนได้ขาดสะบั้นลงแล้วยืนประจันหน้ากับเพชรกัญญาอย่างไม่ได้เกรงกลัว ภากรที่เห็นท่าไม่ดีและกลัวว่าจะมีเรื่องรุนแรงเกิดขึ้นรีบเข้าไปยืนขั้นกลางทั้งคู่

''เอาล่ะๆ อย่าทะเลาะกันเลยนะ !!!!''

''ไม่ต้องมายุ่ง!!!!'' เสียงของแพรไหมและเพชรกัญญาดังขึ้นแทบพร้อมเพียงกันและตามด้วยการผลักร่างใหญ่ของภากรออก เพชรกัญญาง้างมือขึ้นจะตบแพรไหม แต่ก็ถูกถีบเข้าที่ท้องจนกระเด็นเสียก่อน เพชรกัญญาล้มก้นจ้ำเบ้าอยู่บนพื้น ภากรรีบเข้าไปปกป้องแฟนสาว เขาตะคอกใส่แพรไหมเสียงดัง ใบหน้าหล่อเวลานี้แดงจัดด้วยความโกรธเพราะแฟนสาวที่เขารักถูกทำร้ายโดยคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้า

''หยุดนะ มึงกล้าดียังไงมาทำร้ายแฟนกู !!!!''

''ก็แฟนคุณนั้นแหละที่เริ่มก่อน ฉันแค่ปกป้องตัวเอง!!!''แพรไหมสวนกลับ

''ภากรคะเรียกตำรวจมาลากคอมันเลยค่ะ แจ้งความข้อหาบุกรุกและทำร้ายร่างกาย!!!!!''

''คุณเองก็หยุดได้แล้วเพชร ถ้าไม่ชอบ ก็แค่ไล่หล่อนออกก็พอ!!!!''ภากรตะคอกแฟนสาวอย่างเหลืออด

''นี้คุณตะคอกฉันหรอ คุณตะคอกฉันหรอ เมื่อกี้คุณตะคอกฉันหรอภากร กรี๊ดดดด คุณตะคอกฉัน คุณขัดใจฉัน!!!!''เพชรกัญญาที่ถูกขัดใจหันไปเล่นงานภากร เธอทั้งทุบตีเขาทั้งกรีดร้องเสียงดังเพราะถูกขัดใจ

''โว้ย ประสาทรึป่าวว่ะเนี่ย ไล่ออกก็ไล่ออกสิ แล้วฉันจะบอกอะไรพวกคุณให้นะฉันไม่ใช่คนใช้โว้ย!!!!''แพรไหมพูดจบก็สะบัดก้นเดินหนีออกไปทันที โดยไม่สนใจเสียงของเพชรญาดาและภากรที่ทะเลาะกันอยู่ด้านหลัง