Chapter 5
1090 Words
Lucy
Bakit ganon, wala ba talaga akong appeal sa kanya. Ang lahat ng attention nito ay kay Maika niya ibinigay. Tudo pahangin Naman si Melik sa akin wala na man akong pakialam. Pinipilit ko lang maging masaya para maitago ang sakit na nararamdaman ko. He keep on ignoring me. Damn it! Pero hindi ako susuko.
Nakalabas na kami ng canteen ng training camp. Naka sunod sa amin si Maika at Melik binalingan ko si Marco.
"Can we talk now." sabi ko.
"Sure, pwede Nyo ba muna kaming Iwan?" a ito sa dalawa.
Tumango Naman ang kaibigan nito. Si Maika hindi umimik tumalikod lang at sumunod kay Melik.
"I want you to stay away from me." sabi nito Nang makalayo ang dalawa.
"What, no.. I won't do that." matigas ko ring sabi.
" Lucy, Naman huwag Mong ubusin ang patients ko. Lumayu ka na hanggat kaya ko pa." halata g pinipigilan nito ang inis.
"Marco mahal kita, Hindi mo ba ako kaya g mahalin?" pakiusap ko rito. Kumapit pa ako sa mga braso nito. Namumuo na rin ang mga luha sa mga mata ko.
" I'm sorry, I'm really sorry but You have to stay away from me."
"No,hindi ako lalayo sayo. Magiging akin ka Marco akin ka lang." umiiyak Kong sigaw rito.
"Damn it! Lucy ano pa ba ang kailangan Kong gawin para layuan mo ako."
"Hindi kita lalayuan, hanggat hindi ka ikakasal. Hahabulin at Hahabulin parin kita Marco Because I love you." pa tuloy parin sa pagpatak ang luha ko. Bakit ba Marco mahalin mo Naman ako.
" I know. Kaya umalis ka na huwag ka nang babalik rito. Lucy maganda ka at bata ka pa, kakatagpo kapa ng kasing idad mo. I'm to old for you. So go now. Go home.! " taboy nito.
Tumalikod na ito sa akin at naglakad papalayo.
"I won't quit, Marco. Hanggat hindi ka pa ikakasal hindi kita susukuan. I promise.!" sigaw ko rito. I may sound desperate but I don't care.
I want him. I want him to love me. I want him to be my husband and I want to spent my life with him. Sa kanya lang rin ako gustong magkaanak.
Nawala na sa paningin ko si Marco. Napaiyak ako ng subra para akong batang nagtatantrums ni hindi nakuha ang gusto. Napasubsub ko ang mukha sa mga kamay ko. Naramdaman ko ang kamay ni Maika na hinahamig ang likod ko.
"Gurl, stop crying na. Let's go na pinagtitinginan na tayo ng mga tao rito oh."
Napaangat ang ulo ko sa sinabi nito at na patingin sa paligid. May iilang mga sundalo ang mga naroon nakatingin nga sa amin.
Tumahan ako at pinahid ang mga luha sa aking mga mata.
" Hindi ko siya titig ilan, liligawan ko siya hanggang sa maging kami. Maika." Puno ng determinasyon Kong sabi. Nailing na lang ito.
Sumunod na mga araw bumalik uli ako sa training camp. Hindi ko na kasama si Maika. Sumibat lang ako sa Daddy.
"Manong Roger pakiantay na lang ako dito huh,." bilin ko sa driver namin.
"Opo senorita." tugon nito.
"Thank you, oo Manung at huwag ninyo rin itong babanggitin sa daddy huh,."
"Opo."
Bumaba na ako ng kotse. Tinitingnan lang ako ng matandang driver. May dala akong paper bag na may laman chocolates at tatlong red roses na may card na nakasabit.
"Hi good morning, Sgt. Lito." bati ko sa bantay. Nang makalapit na sa Gate.
"Si Lt. Marco?" tanong ko.
"I'm sorry miss beautiful wala siya rito ngayon. Nasa Taytay ito may inspection na gagawin." sabi nito.
"Ah ganon bah. Sige balik na lang uli ako bukas." walang buhay ko sabi.
"Naks huh, ang swerte talaga ni Lieutenant Marco may masugid na manliligaw. Pweding ako na lang." napalingon ako sa taong nag salita sa likurang ko. Si Melik.
"Ikaw Pala Melik."
"Ako na lang kasi hindi ka Naman pinapansin nun." sabi pa nito.
"Ikaw talaga palabiro ka. Away ko nga siya ang gusto ko." nakanguso Kong sabi.
"Halika pasok ka, sampahan mo akong mag meryenda sa loob." aya nito sa akin. Nawala na rin ang sakit na naramdaman ko kanina.
"Sure bah. Lebre mo huh." sabi ko. Pagkakataon ko na ito. Magtatanong ako ng mga ilang detalye tungkol kay Marco.
Natawa na man ito.
"Oo Naman no problem." natatawang sagot nito. Gin iya niya ako pagpasok sa loob hanggang sa may canteen ng camp.
Nakaupo na kami at kumakain ng meryenda.
"Melik, matagal na ba kayung mag kaibigan ni Marco?" pauna ko rito habang sumisimsim ng juice.
"Hmm.. Oo since college bago kami pumasok sa pagiging sundalo."
"Talaga? Mga ilan taon na siya?"
"Magkaidad kami, 24."
"Seven years." bulong ko. Napakunot ang noo nito.
"Seven years ang alin?"
"Wala." pagaisinungaling ko. Seven years ang gap ng edad namin.
Marami pa kaming napagkwentohan mi Melik bukod kay Marco ng kwento rin ito tungkol sa sarili. May seance din Pala ito kausap. Hinatid niya ako sa kotse ng mag paalam na akong umuwi. Binalingan ko ito ng maalala ang kanina ko pang dala ang pasalubong ko kay Marco.
"Melik pakibigay kay Marco. Salamat. " pakisuyo ko rito.
Dismayado ako pero okay lang marami pang pagkakataon.
Lumapit na ako ng kotse nilingon ko ang Gate bago pumasok.
Sa Apat na araw na pabalik balik ako roon hindi ko nakita si Marco iniiwasan talaga ako nito.
Pero ngayon ang panglimang araw na punta ko sa Training Camp.
"Hi, Sgt. Lito. Si Marco." bungad ko rito.
"Hey.. There gorgeous. Nasa quarter niya. Puntahan mo na lang." sabi nito kumindat pa.
"Thank you." nakangiti Kong sabi.
Lakad takbo ang ginawa ko para mabilis akong makarating sa quarter ni Marco.
Nagulat ako ng may lumabas doon babae Kasunod si Marco. Nagulat din si Marco pagkakita sa akin.
"Marco sino siya?" tanong ko rito. Pinipigilan ko ang namumuong luha sa mga mata.
Damn it!rinig Kong mura ni Marco
" Who are you?" tanong na man ng babae.
"Ako ang unang nagtanong at hindi ikaw ang Tinatanong ko. Pero sasagutin kita girlfriend ako ni Marco" walang preno ko sagot rito.
"Excuse me I'm Marco's girlfriend." galit na sigaw nito. "Marco will you explain this." baling nito kay Marco.
"Damn it.! Jessa I can explain." pakiusap nito sa babae.
Patakbong umalis ang babae palayo sa amin ni Marco.
"Damn it! What have you done." galit na sigaw nito sa akin. " I told you. Huwag muna akong puntahan.." sabi nito sa akin at Patakbong sinundan ang babae.
Naiwan akong naluluha sa nagyari. My girlfriend na siya? Naiyak ako at naramdaman ko na may humawak sa likod ko. Si Melik. Humarap ako rito at napayakap.
- Writer
