“คะ?” ริมฝีปากเริ่มสั่นระริกเมื่อรู้ว่าคนขับรถชนฉันตายไปแล้ว ‘ถ้าคนชนยังตายแล้วฉันที่ถูกชนจะเหลือรอดมาจนถึงป่านนี้เหรอคะ ไม่ๆๆ คือฉันหมายถึงวิญญาณของฉันหลุดออกจากร่างแล้วแน่ๆ แต่ร่างกายของฉันล่ะคะ ตอนนี้ยังมีอวัยวะครบสามสิบสองหรือพิการหรือยังไม่ออกจากห้องไอซียู!!’ ในหัวมีแต่คำถามที่หาคำตอบไม่ได้วนเวียนอยู่จนเต็มไปหมด “แล้ว แล้วน้องผู้หญิงที่ถูกชนล่ะคะ เป็นยังไง เธอ ตะ ตายไหม” ถ้าหากขยายความคำว่าตายของฉัน คงหมายถึงหัวใจไม่เต้นและร่างกายใช้การไม่ได้แล้วรึเปล่า ‘ทำยังไงดี แล้ววิญญาณพี่นีมล่ะจะไปอยู่ไหน’ หรือฉันต้องออกจากร่างนี้เพื่อให้พี่นีมมาอยู่ ฉันสับสนลนลานไปหมด อะไรๆ ที่เคยคิดเอาไว้ก่อนหน้าหายวับจนน่าหวาดกลัว
“เป็นอะไรน่ะเรา” เขาบีบมือของนีรญาที่มันสั่นและเย็นเฉียบ อาจเป็นเพราะอาการตกใจยังคงเหลืออยู่ จึงทำให้อีกฝ่ายดูเหมือนไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง เห็นทีเขาควรจะปรึกษาหมออย่างจริงจังก่อนท
