ครืดๆๆ ปึ่ง!! “เฮ้อ” ฉันยืนปาดเหงื่ออยู่บนรถตู้พร้อมกับกวาดตามองภายใน ความหรูหราสะอาดสะอ้านและของใช้ครบครัน ทางฝั่งซ้ายมีทีวีเครื่องบาง ตู้เย็นเครื่องเล็ก แอร์เย็นฉ่ำ ซ้ำแผ่นกั้นสีดำระหว่างคนขับกับผู้โดยสารคล้ายกับแยกความเป็นส่วนตัวเอาไว้อย่างชัดเจน “สวยจังเลย” ยิ่งทางฝั่งขวาเป็นเก้าอี้บุนวมของเฮีย ที่ดูแล้วคงจะปรับนอนได้ด้วย ‘อ่า’ ระหว่างชื่นชมบรรยากาศในรถ ร่างของฉันกลับเซ “อะ ว๊าย!!” รู้สึกได้ว่ารถกำลังเคลื่อนที่ด้วยความที่ฉันไม่ได้เกาะตัวรถและคิดว่าตัวเองคงจะล้มแน่ๆ กลับมีมือใหญ่ของเฮียหยางคว้าร่างของฉันเอาไว้ได้ก่อน ฟุ่บ! “อ้ะ!!” ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและสภาพในตอนนี้คือฉันกำลังนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง ท่อนแขนใหญ่โอบรัดใต้ฐานหน้าอก…หัวใจคนไม่เคยมีความรักแบบฉัน เต้นหนักยิ่งกว่าเดิมกับอุบัติเหตุที่ไม่ควรจะเกิด ความเงียบงันของคนทางด้านหลังทำให้ฉันไม่กล้าขยับตัวเลยสักนิด ‘ยิ่งแรงรัดตรงนั
