"อื้ออ" เสียงงัวเงียของสายฝนหลังจากที่หลับไปนานจนตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยง
สายฝนเหลือบมองรอบๆห้องนอนแต่ไม่พบร่างของวาคิม สายฝนจึงลุกเพื่อจะไปดูวาคิมว่าอยู่ในห้องน้ำรึเปล่าแต่ก็ไม่พบวาคิม
"ไปไหนของเขาน่ะ" สายฝนพึมพำออกมาเมื่อไม่เห็นวาคิมอยู่บนเตียงนอนกับตัวเอง เพราะทุกครั้งวาคิมจะตื่นสายก่อนเธอตลอด
"เขาคงจะมีงานด่วนแหละ" สายฝนเอ่ยในแง่บวกแม้จะรู้สึกน้อยใจวาคิมก็ตาม
1 ชั่วโมงผ่านไป
หลังจากที่สายฝนอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบเรียบร้อยเธอก็รีบเปิดประตูห้องนอนทันที เพราะหลังจากที่เธอออกจากห้องน้ำทางโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าพ่อของเธอรู้สึกตัวแล้ว แต่เมื่อสายฝนเปิดประตูออกมาก็ต้องตกใจเพราะเห็นร่างของวาคิมนอนอยู่บนโซฟาส่วนบนโต๊ะมีขวดไวน์เต็มโต๊ะ
"เดี๋ยวค่อยมาเก็บตอนกลับบ้านดีกว่า" เอ่ยจบสายฝนก็รีบมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันทีโดยไม่สนใจร่างของวาคิมเลย
.
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลสายฝนก็รีบขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นที
